Snapshots december #3

EINDELIJK kan ik jullie vertellen waar ik al maanden mee bezig ben. Plus, ik ben gevraagd voor een landelijk televisie programma, ik had nog één kans om Adele tickets te bemachtigen én ik mocht spreken op de CHE over mijn blog. Nou nou, die Snapshots worden steeds spannender hè! Lees mee!

Maandagochtend was mijn laatste kans om Adele tickets te bemachtigen. Ik gebruikte vier verschillende computers, en Hans bezocht de site ook op meerdere computers (op zijn werk). Maar helaas. :( Ook nu lukte het weer niet.  Nou ja, geen ramp hoor. Maar het was wel heel leuk geweest!
Ik bleef nog even in pyjama hangen, terwijl ik achter de computer mails wegwerkte. En Charlie probeerde op schoot te kruipen.

De rest van de dag werkte ik aan de blogpost van de styling van Jessy’s kamer. Deze blogposts zijn extra groot en dus ook heel wat meer werk. Maar dit vind ik op dit moment wel echt de leukste blogposts om te schrijven!Dinsdag was ik de hele dag druk met de blog en ‘s avonds kwamen mijn broers en vader op bezoek. Eén van mijn broers was via Skype aanwezig, die woont wat verder weg. En dat was eigenlijk net zo handig!
Woensdagochtend was het vlogdag! Ik liet Hans er een foto van maken, zodat ik de foto kon gebruiken in de presentatie die ik die avond zou geven over bloggen.
Daarna ging ik sporten en toen ik terug kwam werd net deze bus helium bezorgd. Ik deed alsof hij heel zwaar was, maar hij is natuurlijk super licht!
Ik moet heel erg opschieten, want ik had begin van de middag een gesprek in Hilversum voor een televisie programma. Heel spannend! Ik wil er nog niet zoveel over zeggen, omdat ik zelf nog niet helemaal weet hoe en wat en of ik het ga doen. Het is een hele gave kans, maar het zou wel betekenen dat ik een stuk minder tijd heb voor mijn blog en dat dat een beetje op een laag pitje moet.
Daarna ging ik snel naar huis om te eten en mijn presentatie voor te bereiden, want ‘s avonds sprak ik op mijn oude school (CHE) over bloggen! En dit was echt ontzettend leuk! Iedereen was zo lekker enthousiast, echt een gezellige avond!
Aan het einde van de avond was er een kleine blogopdracht, waarbij je een Instax Camera (heel leuk!) kon winnen! Hier was ik met de rest van de ‘jury’ een winnaar aan het uitzoeken.
Donderdag! Naar de postbus en weer zo blij worden van alle kaarten voor #postasmile! Echt heel lief!

AAAAH. That face. Hij was in de mand aan het spelen en hij weet dat dat niet mag. Kijk nou, hoe onschuldig hij kijkt! AAAAH, Onmogelijk om te corrigeren met zo’n ontiegelijk lief en onschuldig hoofd.

‘s Avonds at ik samen met Hans spaghetti met portobello, voor de televisie (met een kerstfilm) én de kerstboom er naast. Perfect plaatje.
Vrijdagochtend was ik al heel vroeg in Utrecht (het was zelfs nog schemerig/donker) voor het Allerhande Kerstfestival. ‘s Ochtends was er een persontbijt en kreeg je nog even de kans om nog voor de grote drukte, rustig rond te kijken.
Aan het eind van de ochtend werd het festival geopend met de kerstman, de directeur van Albert Heijn, sneeuw en een héél schattig kinderkoor.

En daarna was het héél veel proeven! Vrijwel alles wat je in Albert Heijn aan kerstproducten kunt kopen, kon je daar proeven. Zo ontdekte ik deze pastinaaksoep! Ik zou hem niet zo snel kopen, maar nu wél. Hij was zo goed!
Ik was er samen met Femke, en nátuurlijk moesten we even gebruik maken van het Photo Booth momentje.

Ik vond het zo leuk dat ik mijn moeder belde en vroeg of ze ook nog snel even kwam! Ik kocht snel kaarten aan de kassa en de rest van de middag heb ik met haar nog over het festival gelopen. En vooral nóg meer gegeten. Er was ook Ben & Jerry’s! Mmm.
Daarna ging ik heel snel naar huis, want ik moest nog een hele zaal versieren. Eeeeeeindelijk kan ik het vertellen: al maanden ben ik samen met mijn vader en broer in het geheim een SURPRISE party voor mijn moeder aan het organiseren! Ze wordt aanstaande maandag 60 en ze had niet echt iets geregeld voor haar verjaardag. Dus we besloten de zaterdag vooraf aan haar verjaardag een groot verrassingsfeest te geven. Ik ben hier de afgelopen tijd heel druk mee geweest, en ik kon er helemaal niets over vertellen. En dat vond ik zo jammer! Want juist dit feest plannen en regelen was zó ontzettend leuk en ik wilde het graag delen. (En dat was dus ook de reden dat dinsdagavond mijn broers en vader op bezoek kwamen. We wilden het feest nog even bespreken!:-))

Tot middernacht was ik samen met Hans aan het versieren, maar het zag er allemaal zo leuk uit!

Zaterdag was de dag van de surprise party! We hadden niet echt tijd om te lunchen, dus we aten snel een appelbeignet op de markt. De eerste van dit jaar!

De hele dag ben ik in de zaal en in de stad geweest om dingen te regelen voor het feest. Er moesten nog ballonnen worden opgeblazen met helium (ik vind de grote gouden 60 zo leuk!) en nog heel wat kleine dingetjes geregeld worden. De zaal zag er wel echt ontzettend feestelijk uit! Ik heb er niet zo heel veel foto’s van gemaakt met mijn telefoon. Ik wilde later nog met mijn camera foto’s maken, maar het was zo druk, dat dat er niet meer van is gekomen. :(  Er mocht niets van feestversiering op de muren geplakt worden (vanwege het pleisterwerk) en daarom hebben we veel met helium gewerkt.

Alle ramen kregen lange zelfgemaakte slingers, die je toevallig in de spiegel kunt zien. Alle feestversiering was zoveel mogelijk in de kleuren roze, blauw en goud (zonder dat het teveel een babyshower werd).
Deze slinger vond ik ook heel leuk! Op elk vlaggetje stond een eigenschap van mijn moeder geschreven.

‘s Middags ging ik naar mijn moeders huis om haar op te maken en klaar te maken voor het feest. Ik blinddoekte haar en bracht haar vervolgens bij…
een pannenkoekenhuis! Op de foto hierboven weet ze nog van niets. Ze houdt eigenlijk helemaal niet van pannenkoeken (HA!), maar ze deed alsof ze het allemaal een hele leuke verrassing vond. En ze zei ook later dat ze het ook echt heel leuk had gevonden, het belangrijkste was voor haar dat we allemaal bij elkaar waren als familie.

Maar 5 minuten na deze foto zeiden we dat een grapje was en dat we ergens anders gingen eten! In een gebouw daarachter, de Verdraagzaamheid, zouden we een plekje hebben gereserveerd om te eten. Ze geloofde alles en ze had echt niets door, totdat ze de deur opendeed van de zaal en iedereen ‘surprise’ riep!
Deze foto is een uurtje daarna gemaakt. Je ziet aan haar dat het allemaal nog steeds een beetje overweldigend was op dat moment. Ze dacht écht dat we gewoon met de familie gingen eten, dus dan is het heel erg omschakelen. Maar dit deed ze heel goed! Op de helft van de avond kon ze het volgens mij goed los laten en ging ze er echt optimaal van genieten. En ze heeft wel honderd keer bedankt gezegd, ze was er zo blij mee. Heel lief!
Zondag voelde echt als ‘the day after’. Ik lag die nacht pas om half 4 op bed, dus ik sliep wat langer uit. En dan begint de dag heel traag en loom, maar dat is prima. Ik speelde een spelletje met Hans, mijn moeder kwam nog even langs, ik keek een film (ELF! Wat een leuke kerstfilm zeg!) en daarna schreef ik dit artikel.

Zo. Wat een week. Op naar de volgende! Bedankt voor het lezen! X Shifra

25 Comments