Hi, ik ben er weer even! (awkward, voorzichtig handje dat omhoog steekt). De afgelopen week was één van de meest uitdagende weken in mijn leven en het heeft mij een paar belangrijke dingen geleerd. (En waarvoor ik blijkbaar zo dramatisch midden in de kerstsferen van de Intratuin moest flauwvallen.) Ik heb kriebels vandaag om deze blogpost te schrijven, alsof ik weer voor het eerst een blog begin (wil er iemand anders op PUBLISH drukken? De grote rode knop. – Het is eigenlijk geen grote, rode knop.)
In het ziekenhuis vroegen ze of ik wel eens was flauwgevallen. Ik antwoordde nee. Ik ben altijd bang om per ongeluk te liegen in een ziekenhuis, alsof dat dan de hele diagnose gaat beïnvloeden. Dus ik voelde mee heel schuldig toen Hans later kwam en hij vertelde dat ik wél eens was flauw gevallen. Afgelopen zomer blijkbaar. Toen was ik ook al eens flauwgevallen zonder dat ik echt een reden wist. (Daarna werden al mijn antwoorden gecheckt, want ik bleek een hersenschudding te hebben waardoor ik geheugenverlies had. Tranen liepen over mijn wangen toen ze vroeg welke maand het was en ik geen idee had. Mijn hele geheugen leek wel leeg.)
Maar toen ik in de zomer flauw viel was het heel anders, een stuk lichter. Deze keer flauwvallen was heel anders. De impact was niet alleen heel erg (zowel lichamelijk en als emotioneel), maar ik heb ook écht niets gemerkt. Ik ben niet duizelig geweest, ik was niet extreem vermoeid, ik klapte gewoon in één keer op de grond. Mijn moeder stond met haar rug naar mij gedraaid en toen ze ze zich omdraaide zag ze mij op de grond liggen. Ze probeerde mij wakker te maken, maar ik werd niet wakker.
In het gangpad heeft ze twee winkelenden gevraagd om hulp en die zijn bij mij gebleven terwijl mijn moeder in het restaurant om EHBO schreeuwde. 10 minuten later werd ik wakker. Ik keek achterom en daar zag ik mijn moeder (in paniek, natuurlijk). Ik voelde me op dat moment constant wegzakken van slapheid en ik had géén idee wat er gebeurd was. Ik voelde bloed over mijn wangen druppelen, er werd ijs tegen mijn wang aangedrukt en een ambulancebroeder probeerde, tevergeefs, een infuus in te prikken. Ik kon mezelf bijna niet bij kennis houden. Een ambulancebroeder hoorde ik roepen dat er een andere ambulance (mét brancard) moest komen omdat mijn bloeddruk te laag was.
Terwijl er van alles om mij heen gebeurde viel mij één ding zo sterk op: het waren allemaal wildvreemde mensen voor mij. En ze waren allemaal zo lief en ontfermden ze zich over mij alsof ik hun eigen kind was. Ik voelde zoveel liefde. Heel bijzonder. Er wreef zelfs iemand constant over mijn hand. Terwijl ik op een brancard van de ambulance werd getild riep ik nog naar mijn moeder dat ze om het adres moest vragen van alle mensen zodat ik ze kon bedanken. Ik wilde ze zo graag bedanken, ze hebben zoveel voor mij betekent op dat moment (en ook nu, later nog.).
Ik was nog maar net in het ziekenhuis of Hans kwam al binnenlopen (die was door mijn moeder ondertussen opgeroepen). Pas toen ik hem zag kon ik voor het eerst echt huilen. Ik voelde voor het eerst mijn verdriet, alsof we elkaars verdriet en zorg even konden voelen en dragen. Het maakte plaats voor zijn bekende het-komt-wel-goed-blik. De blik waarin hij zich zo sterk maakt en laat zien dat het hoe dan ook goed komt. Een blik en eigenschap van hem waar ik zo op ben gaan vertrouwen en leunen.
In het ziekenhuis kreeg ik allerlei onderzoeken. (Veel mensen vroegen zich af of mijn bloed is gecontroleerd, en ja. Ze hebben alles gecontroleerd. Ook een CT-scan, ECG & hartecho.) Ze dachten lang aan epilepsie (ik heb heel erg met mijn hoofd geschud) en hartritmestoornissen. Maar alles bleek ik orde te zijn. Alleen een hele lage bloeddruk.
Pas aan het einde van de dag werd ik naar huis gestuurd met de diagnose: een hersenschudding en een paar tanden door mijn lip. Het flauwvallen zou een combinatie zijn van afvallen, teveel werken, te perfectionistisch, teveel voor anderen (en te weinig voor mezelf) en te weinig slaap. Ik ben overspannen geweest, ik weet wat te hard werken is. Maar in combinatie met het afvallen en weinig slapen, zijn het te grote klappen geweest voor mijn lichaam.
De afgelopen week was een hele rare week. Ik heb de eerste dagen veel gehuild. Het was ook emotioneel gezien allemaal zo’n klap. Ik herkende mezelf niet meer in de spiegel (mijn gezicht en onderlip waren opgezwollen), ik kon slecht eten en praten en ik sleepte met het gevoel dat ik me dit zelf allemaal had aangedaan.
Anderhalve week later
Nu, 1,5 week later had ik verwacht al een stuk fitter te zijn. (Deze post heb ik over meerdere dagen geschreven, elke keer een beetje). Ik had verwacht al veel meer te kunnen doen, maar het herstel gaat heel langzaam. Door mijn hersenschudding kan ik me nog steeds niet lang concentreren (heel simpel een verpakking openmaken, mijn haar krullen enz. Alles kost concentratie!) en mijn energie is heel laag. Mijn bloeddruk blijft heel laag en daardoor voel ik me zo ontzettend slap. Maar heel langzaam merk ik ook wel verbetering. Ik had vorige week deze blogpost echt nog niet kunnen typen, en daarom ben ik heel blij dat Hans het even heeft overgenomen (lees het hier als je het gemist hebt!). Mijn lip blijft nog gezwollen en ik kan nog slecht eten. (Ik ben blij dat ik niet ín de cactussen ben gevallen, waar ik naast stond op dat moment! Ha.)
Vooruitzicht blog
Maar tegelijkertijd merk ik ook heel vaak dat ik nog te ver ga en dat ik alweer te veel doe. Ik heb des te meer gemerkt hoe LEUK, ECHT LEUK, ik bloggen vind. Dit is écht mijn ding! Ik wil zo graag weer aan de slag. Om mij heen blijf ik voortdurend verhalen horen dat áls je te snel weer dingen oppakt, je voor je leven last kan blijven houden van een hersenschudding. Ik probeer nu elke dag iets kleins op te pakken; een mailtje versturen, een alinea typen enz. Ik had nog wat blogposts in de steigers staan, dus die komen langzaam deze en volgende week weer online. Het oude ritme (ma t/m vrij) zal ik niet direct weer oppakken, maar deze week komt er denk ik nog wel een blogpost online. :) Ik hoop dat je mijn blog blijft checken en lezen, ondanks dat het nu allemaal wat anders is. Er komt heel veel leuks aan!
Heel erg bedankt voor alle steun, alle comments en de vele kaarten. (Nog nooit ben ik zo blij geweest met kaarten!) Voortdurend voel ik zoveel liefde en zorg van iedereen om mij heen, heel bijzonder. Ik ben mij extra bewust geworden wat een kostbaar en liefdevol vangnet ik heb aan mooie vrienden en familie die direct voor mij klaar stonden, met zoveel liefde. Én ik had in geen betere winkel flauw kunnen valen. Ha, nee, serieus. De mensen van de Intratuin (in Rosmalen) zijn zo ontzettend betrokken, alsof het een klein winkeltje in een dorp is. Meerdere malen hebben ze gebeld hoe het mij gaat en als mijn moeder in de winkel komt, dan wordt er direct naar gevraagd. Het heeft veel indruk op ze gemaakt.
En ook op mij. Ik wilde graag mijn verhaal delen, maar ik vond het best lastig om mij zo kwetsbaar op te stellen; ik durfde het bijna niet online te gooien. Ik hoop dat je daar rekening mee houdt in de comments. Ik weet dat er mensen zijn die veel erger ziek zijn en/of ergere dingen meemaken. En ik denk aan jullie, en ik hoop snel op verbetering. <3 Liefs, Shifra
Pauline
Oh Shifra, wat ben je toch een geweldig mens!
Goed van je dat je dit zo op hebt kunnen schrijven.
Hans is ook een schat, wat zorgt hij goed voor je.
Luister naar je lichaam.
Lieve groetjes van ons allemaal.
Angela Willems
Goed dat je er weer bent, maar denk je wel goed om jezelf!?
Michelle
Goed om te horen dat het weer iets beter gaat, maar probeer nu niet meteen weer te veel te doen. Je moet jezelf nu op nummer 1 zetten.
Lauriëtte
Lieve Shifra, ik vind het oprecht verontrustend dat je moeite hebt met het plaatsen van dit verhaal. Ja er zijn misschien mensen die ‘ergere’ dingen meemaken, nou en? Doet jouw verhaal er dan niet meer toe? Moet je jezelf dan maar wegcijferen en niks vertellen? Je zegt nog bijna geen sorry voor wat je is overkomen.. :( Terwijl je een prachtig persoon bent, juist jij mag je verhalen delen! Je verdient de liefde die je hebt gekregen van de mensen om je heen. Het is goed om te horen dat het weer iets beter gaat, hopelijk ben je snel weer de oude. Krijg je wel iets voor je lage bloeddruk zodat dit niet nog een keer gebeurd? Heel veel liefs en knuffels, x! (En denk aan jezelf en niet zoveel aan anderen!!) <3
Romy
Jeetje, wat heftig om te lezen! Heel goed dat je het van je afschrijft! Zorg goed voor jezelf en doe het rustig aan!
Jantine
Meisje toch. *knuffelt* Ik vind het ontzettend goed dat je dit verhaal toch deelt. Delen als het minder goed gaat is gewoon moeilijk, ook als dat eigenlijk helemaal niet nodig is. Want echt, niemand gelooft volgens mij dat alles alleen maar perfect hoort te gaan of zo.
Zorg goed voor jezelf, dat vooral. Bloggen kan je alleen vol blijven houden als je het soms ook los durft te laten als dat voor je gezondheid nodig is.
Nancy
Beterschap, doe het rustig aan
Iris
Ah tranen in m’n ogen over het stuk in de intratuin.
En hoe fijn is het om te merken dat wat je doet in het dagelijks leven, je ook daadwerkelijk blij maakt? Fantastisch toch?!
Maak je over de hoeveelheid blogs de komende tijd niet druk, juist omdat je zo persoonlijk bent op je blog (zie ook deze post) vergeten we je niet en zullen we met z’n allen terug blijven komen omdat we naast de leuke artikelen, willen weten hoe het met jou (en Hans, en Charlie, en je ouders, en je oma ;-)) gaat.
Femke
Fijn om te horen dat het weer iets beter gaat! Wat zul je geschrokken zijn, maar gelukkig heb je veel lieve mensen om je heen die voor je klaarstaan. Het bloggen komt wel, ik wacht graag op je leuke en inspirerende artikelen! En aangezien ik geen lezer van het vaste uur ben, heb ik nog genoeg blogs om terug te lezen :-) Beterschap en denk aan jezelf!
Tarinda
Acchh wat heftig allemaal! Ik voel de pijn en frustratie gewoon door de letters heen.. Heel veel sterkte met verder opknappen en een hele dikke knuffel! X
Tineke
Lieve Sifra, denk wel aan jezelf en doe rustig aan. Ik vond het stukje waarin je beschreef hrel veel liefde te voelen erg mooi!
Liefs
Anouk
Jemig, wat heftig Shifra! In de vlogs heb ik wel iets meegekregen van het verhaal, maar het is toch anders om het vanuit jouw perspectief te lezen. Ik weet niet hoe het is om in jouw situatie te zitten, maar ik kan me wel heel goed voorstellen dat het allemaal enorm verdrietig en frustrerend is. Ik houd ervan om jouw blogs te lezen, maar denk alsjeblieft om jezelf… als het niet gaat, dan gaat het niet! Heel veel beterschap! En groetjes aan Hans, die zo goed voor je zorgt ;)
Lija
Fijn om weer van je te horen en moedig om een verslag te maken van de gebeurtenis en naweeen. Ik bewonder je en wens je veel energie toe voor een geleidelijk herstel. Blijf om jezelf denken!
Anouk de Jonge
Wat een verhaal zeg, doe het lekker rustig aan. Wij wachten wel op je blogjes, ook al komt er de komend tijd niets online, we wachten wel tot je je weer goed voelt! Sterkte lieve Shifra!
Neelke
lieve Shifra, wat fijn maar heftig om je verhaal te lezen. Lief dat je het met ons wil delen en ik heb jullie vlogs natuurlijk ook gevolgd. Die keek ik al zo nu en dan, maar nu kijk ik ze iedere dag omdat ik gewoon heel benieuwd ben hoe het met je gaat. En ja, ook gewoon een beetje bezorgd was de laatste tijd. Gek, want ik ken je helemaal niet natuurlijk. Maar het doet me veel. En ik vind het ook echt heel naar voor je dat je je zo rot voelt en dat dit allemaal is gebeurd.
Maak je niet druk over je blog. Je moet je nu juist niet druk maken over je blog. Echt, ik zou natuurlijk graag iedere dag een blog van je zien, maar veeeeeeel liever heb ik dat je echt gaat herstellen en hier de tijd voor neemt. Want je bent natuurlijk niets voor niets tegen de grond gegaan tussen de kerstballen. Jeetje meid, wat heb je hard gewerkt. Pas goed op jezelf. Als een alinea is wat je nu maximaal kunt, dan ga je dus nu al weer op 200% naar je kunnen als je deze week twee blogposts online zet. Jij weet uiteindelijk wat goed voor je is en wat je nodig hebt, maar is dat niet nu al een beetje te veel, vraag ik me dan af?
Heel veel beterschap en neem je tijd. Wij gaan echt nergens heen.
Liefs, Neelke
Joyce
Oh Shifra wat moet het een enge ervaring zijn geweest ook voor je moeder. Gelukkig gaat het beetje bij beetje weer iets beter. Neem je tijd!
Eveline
Wat heb je dit mooi en ontroerend geschreven! Ik hoop oprecht dat je heel, heel rustig aan doet en heel goed voor jezelf zorgt (en laat zorgen). Zet jezelf nu maar vol op 1, ben je meer dan waard!
Veel beterschap en sterkte🌻🌼🌹
Lara
Lieve Shifra, doe alsjeblieft nog een hele tijd rustig aan! Ik heb zelf blijvende schade na een hersenkneuzing doordat ik als voetganger betrokken raakte in een verkeersongeval. Nu is dat natuurlijk iets heel anders, maar ik weet wel hoeveel energie alles vreet en hoe ontzettend zwaar hersenschade is. Alle simpele, gewone dingen zijn ineens heel ingewikkeld, net of er een blokkade zit naar het automatische deel van je hoofd. Veel slapen en goed eten, en voel vooral geen druk om snel weer aan het werk te zijn. Volgens mij heb je een hele troep trouwe lezers die het echt niet uit maakt en die sowieso je blog zullen blijven lezen, hoe lang je ook nodig hebt om te herstellen!
Liefs
Monique
Echt heel heftig dit allemaal. Heb alles gevolgd via insta en je blog natuurlijk.
Doe vooral lekker rustig aan, het is echt niet erg als je blog even stil blijft. Hoe lastig dat ook is!
Jij en jouw gezondheid staan op de eerste plek, niet je blog!
Gelukkig heb je een super lieve man die voor je klaarstaat. Laat je maar lekker vertroetelen.
Heel veel sterkte en liefs x
Jessie
Heel veel sterkte Shifra! Doe lekker rustig aan! En ik zou niet bezorgd zijn om je lezers, die kunnen inmiddels niet meer zonder jou denk ik!
Jet
Lieve Shifra! Heel veel beterschap <3 Pas goed op jezelf en je blog is veel te leuk om niet te meer lezen! Ik blijf sowieso een trouwe lezer. En.. genoeg leuke bloggen om weer eens terug te lezen ;)
Larissa
Jeetje, wat ontzettend schrikken was dit en inderdaad wat fijn dat er zoveel lieve en behulpzame mensen in de buurt waren. Echt wel een eye-opener op meerdere vlakken! Ik wens je heel veel beterschap en een spoedig herstel en vooral dat je de rust kan nemen om rustig aan te doen en weer rustig op te krabbelen. Dikke knuffel!!
Anita
Heel goed dat je het deelt Shifra, het is niet zomaar iets en je moet gewoon echt de tijd nemen om weer op te knappen :) Wat een onwijs lieve medewerkers zeg, dat zie je niet overal!
Iris
Jemig meid, wat enorm heftig allemaal. Denk goed om jezelf hoor, het bloggen komt van zelf wel weer en iedereen gaat echt niet weg. Zo lief ook hoe je altijd om andere mensen denkt, maar jij bent nu aan de beurt. <3 Take your time.
Jennifer
Hopelijk knap je weer snel op, maar blijf wel rustig aan doen! Anders komt die overspannenheid 10x harder terug… Heel veel beterschap!
Renate
Met tranen in mijn ogen gelezen Sifra. Ik vind het heel herkenbaar trouwens hoe bijzonder het is dat wildvreemden zich zo ontfermen over je. Tijdens mijn bevalling in het ziekenhuis heb ik dat ook ervaren. Heel veel beterschap, doe voorzichtig met jezelf!
Nena
Komt allemaal goed! Doe het lekker rustig aan. Je blog en je lezers gaan nergens naartoe. Veel rusten en elke dag iets proberen te doen, maar vooral luisteren naar je eigen lichaam.
Veel beterschap en ook veel sterkte voor Hans!
Linda
Wat fijn dat je dit artikel hebt kunnen schrijven! Dat betekent dat het wel de goede kant op gaat, gelukkig! Ik hoop dat je lekker de tijd kunt nemen om te herstellen en dat het snel beter met je gaat <3 Veel beterschap en sterkte, ook voor Hans en je ouders natuurlijk!
yvon
Het is gewoon allemaal ineens allemaal even teveel voor het lichaam geweest.
Jullie zijn zo druk met alles, en je wil ook alles steeds keurig klaar hebben.
Neem gewoon eens behoorlijke rust, dan zal je zien dat je lichaam ook weer goed gaat werken.
Zelf heb ik dat in de tijd van ons nieuwe huis dat toen ook gehad, en reageerde mijn lichaam ook meteen.
Na de rustperiode kon ik gewoon alles weer aan.
Succes verder.
Annemarie
Shifra, ik ‘lurk’ vaak je artikelen, maar wil graag reageren. Allereerst heel veel beterschap en sterkte met je herstel. Het is niet niks wat gebeurd is, pak je rust en hul jezelf in de warmte van een dekentje met een kop thee en laat het belangrijkste van je dag de dutjes zijn.
Zonder je bang te maken: mijn collega was na eenzelfde val ‘pas’ na 3/4 jaar weer de oude. En nu nog doet ze dutjes om haar energie op peil te houden. Neem alsjeblieft je tijd en maak die pas op de plaats. Vergelijk jouw leed niet met dat van anderen. Op dit moment is dit voor jou erg en mag je de ruimte pakken om erover te praten en je vragen te stellen.
Please take care…
Lobke
Fijn dat het al wat beter gaat! Elke keer weer een klein stapje erbij. Lijkt me heel eng om opeens een deel van je kennis en herinneringen kwijt te zijn.. Zo tof om te zien dat er enorm veel mensen zijn (FAITH IN HUMANITY! haha) die je helpen en steunen. Ik hoop dat het snel beter met je gaat en ik kijk uit naar nieuwe blogposts, maar nog meer naar dat het weer (helemaal) goed gaat met je.
Ilse
De tranen stonden in mijn ogen toen ik dit las. Lieve Shifra, je doet er toe en mensen geven om je! En tuurlijk mag jij jouw verhaal delen. Doe rustig aan en denk goed om jezelf!
Melle
Wauw. Wat een ongelofelijk verhaal. Ik snap het zo goed dat je het moeilijk vind, dat je bent geschrokken en dat je nu langzaam herstelt. Zo knap dat je nu de tijd neemt! En je kunt wel zeggen van, ik kan niet anders want mijn lichaam geeft me niet meer ruimte, maar als ik jou zo ken de afgelopen tijd weet jij heel goed wat keihard doorgaan is. Het is de harde manier om te leren en dat is naar en ik snap dat je je daar helemaal naar van voelt. Maar het komt goed hoor! Echt. Neem de tijd en alles wat je nodig hebt, wij gaan nergens heen :) Heel veel beterschap en liefs! xx
Sanne Ketting
Heel veel sterkte! Nu is de tijd om even alleen aan jezelf te denken, en nee dat is niet egoïstisch. Doe alles rustig aan en vergeet jezelf niet af en toe te belonen! (Dat koekje mag echt wel nu :p). Dikke kus!
Joyce Flierjans - van der Kolk
Wat een topper ben jij! Zoveel bewondering voor je! Ik moet altijd om je lachen, zelfs in dit artikel (gelukkig ben ik niet in de cactussen gevallen :-) ) en je moet vooral nu aan jezelf denken! De mensen die echt ‘fan’ van je zijn, zullen je nu ook niet in de steek laten en blijven komen op je site! Ik reageer niet vaak,maar nu dus wel!
Heel veel beterschap, dompel je lekker onder in het kerstgedruis! Pak je rust!
Liefs, Joyce
Marjoleine
Wat goed dat je dit zo op hebt kunnen schrijven! Doe het asjeblieft rustig aan en zorg ervoor dat je niet meer teveel hooi kopje vork neemt, liefs X
Jessica
Lieve Shifra, jeetje wat heftig om te lezen van jou kant uit. Tegelijkertijd ook heel knap.
De blogpost kunnen wel wachten. Ik zie ze wel weer verschijnen als weer een stuk beter gaat. Probeer alsjeblieft niet te veel van jezelf weer te verwachten. Laatje de komende tijd maar vertroetelen door Hans, Charlie en de rest van je familie.
Wat lief dat de Intratuin zo met je meeleeft!
Anne
Mooi om te horen dat je sommige dingen weer een heel klein beetje kan oppakken en dat je bloggen zo leuk vindt. Maar dat zal het vast ook nog frustrerender maken dat het niet lukt. Nog een keertje veel beterschap: Ik hoop dat je moeheid en hoofdpijn overgaat. Doe rustig aan!
En even wat anders: Maar wat een ontzettend leuke trui en mooie krullen heb je op de foto!
Femke
Lieve Shifra,
Heel veel beterschap<3
Ook ik blijf je blogs trouw lezen en vind het veel belangrijker dat jij rustig opknapt als dat er elke dag een blog word gepost;) Heel veel sterkte😘
Lieke - Life As Lieke
Vind het zo vervelend en naar voor je! Heel veel beterschap en sterkte, ik denk aan jullie!
Maris
Tranen in mijn ogen shifra. Toen ik het op ig las en nu weer. Dat is schrikken hoor. Goed naar je lichaam luisteren vanaf nu. Want ook van alleen maar leuke dingen kan je uitgeput raken. Rust is zo belangrijk. Sterkte. Knuffel
Marieke
Heel veel beterschap en doe het inderdaad rustig aan! Je hebt zo te horen een flinke klap gemaakt, liever nog iets langer rustig aan dan te vroeg beginnen, een hersenschudding is echt zo vervelend. Laat je lekker verwennen de komende tijd, en voel je daar vooral niet schuldig over!
Charlotte
Hey Shifra,
Wat fijn om weer wat van je te horen! Ik hoop dat je langzaamaan weer de oude wordt. Ondertussen blijft Bloglovin gewoon netjes al jouw blogposts doorsturen, dus dat lezen komt helemaal goed :)
Luister goed naar wat je lichaam je vertelt! Ik heb een vriend die een paar dagen na een hersenschudding en kleine -bloeding alweer aan het werk was omdat hij zich verveelde, maar ook een vriendin die jarenlang terugvallen heeft gehad. Het kan dus alle kanten uit!
Wij als fans zullen er altijd zijn, want wat je schrijft is gewoon geweldig! En dan maakt het ons niet uit of dat heel af en toe of 5x in de week is :)
Heel veel beterschap!
Anneleen
Wat moet dit schrikken geweest zijn… ook voor je moeder en Hans! Doe het nog maar rustig aan je Shifra, zo genees je het beste! :) Heel veel liefs! <3
Gerdine
Stiekem pinkte ik een traantje weg bij het lezen. Gek eigenlijk omdat ik jullie helemaal niet ken, maar ook weer niet omdat we jullie toch een beetje hebben leren kennen door de vlogs en je blog.
Zo bijzonder wat je schrijft over de blik van Hans en het gevoel wat het jou gaf.
Liefde kan zo mooi en veilig zijn.
Veel sterkte voor jullie beiden.
Liefs,
Gerdine (moeder van o.a. een Sifra)
Juliët
Beterschap Shifra, pas goed op jezelf want je moet nog héél lang mee!
Benthe
Wat een heftig verhaal! Ik hoop dat je je gauw beter voelt, en inderdaad – pas goed op jezelf! Rustig aan doen en vooral focussen op dingen waar je energie van krijgt. Liefs!
Sue
Wat een verhaal! Ben er stil van. Laat je lekker verzorgen lieverd en dan wordt je weer helemaal beter! <3
Lesley
Wauw meid, doe lekker rustig aan zeg! Eerst opknappen en dan weer bloggen hoor :-) Vind je blogs altijd reuze leuk, maar aan jezelf denken is geen schade. Sterkte en veel liefs Lesley
Aleid
Wat heftig Shifra, dat je dit op deze manier moet meemaken. Neem je tijd en de rust, uiteindelijk is dat het echt waard en kun je weer vol plezier bloggen :-)
Evelyne
Fijn je terug te horen. Neem vooral je tijd om terug op krachten te komen, want je kan idd blijvende schade aanrichten eens je te snel gaat.. Ik duim voor je dat alles terug goed komt en er een oorzaak van je flauwvallen word gevonden..
Vivian
Jeetje Shifra, ik liep een tijdje achter met blogs lezen en ik had wel door dat er iets speelde, maar dit had ik niet verwacht. Wat ontzettend heftig en ik kan me heel goed voorstellen dat je het er flink moeilijk mee hebt. Heel veel sterkte gewenst en hopelijk gaat het snel beter, maar neem vooral je tijd!
Naomi
Hi Shifra,
supergoed dat je het op deze manier van je afschrijft want het is je nou eenmaal overkomen en is ook een onderdeel van je leven. Niet alles kan altijd maar positief zijn want we zijn allemaal mensen! De details over wat er is gebeurd hebben indruk op me gemaakt en ik hoop dat je voor jezelf een nieuwe weg vindt waarin je wat meer rust creëert en toch je hart volgt. Op naar herstel en bai poco poco chica (rustig aan girl)!
Liefs, Naomi
Audrey
Natuurlijk blijf ik je blog volgen, gekkie! Wat een heftig verhaal zo om te lezen. Zo blijkt maar weer hoe belangrijk het is om goed voor jezelf te zorgen. Voorzichtig aan met jezelf dus, er is maar een Shifra en die koesteren we met z’n allen. Beetje gek om dit te schrijven terwijl ik je helemaal niet persoonlijk ken, maar toch voelt het zo. Liefs!
Loes | Gewoon iets met Loes
Oh Shifra, wat een verhaal zeg! Wat ontzettend akelig allemaal, en niet fijn dat het herstel voor je gevoel zo lang duurt. Ik blijf je blog ook zeker volgen, maar neem alsjeblieft de tijd om goed te herstellen! Als er even niets online komt, snap ik dat ook helemaal hoor. No pressure, je voelt zelf wel aan wat je kunt (en wat niet). En dat is even helemaal goed. Ik blijf je toch wel volgen, maak je daar maar niet te druk om. Wel fijn dat je in elk geval wel zin hebt om te bloggen. Dat is ook wel een goed teken. Maar zorg maar eerst dat je weer goed beter bent! Veel sterkte met uitrusten, hopellijk voel je je snel weer wat beter (of voor je gevoel in elk geval ‘snel genoeg’.).
Caroline
Mooi geschreven! Tranen over m’n wangen. En je hoef je echt niet te verontschuldigen aan t einde. Dit is ook heftig! Leuk om je weer te lezen maar denk aan jezelf en doe rustig aan!
Jeanne
Hi Shifra,
Ik volg je al een tijdje vanwege mijn interieur kriebels, maar wat je schrijft is heel herkenbaar want ik heb zelf gestoeid met 4x hersenschudding. Dus mocht je tips etc, ik ben ervaringsdeskundige inmiddels en gelukkig weer helemaal hersteld. Ik heb speciaal met ervaringsdeskundigen een website hierover op gezet. Want al die vage klachten zijn lastig.
En sinds kort ben ik ook voorzitter van Sichting Hersenschudding.
Mocht je tips of iets willen vragen, let me know!
Voor nu veel rust en beterschap gewenst!
Liefs Jeanne
Shifra
Dankjewel voor je lieve berichtjes! Ik kwam inderdaad al op Stichting Hersenschudding uit nadat jullie wat tweets hadden geliked! Ik ga nog even op je website (ik heb een hersenschudding.com) rondneuzen! thanks! Wat vervelend om te horen dat je al 4 x (!!!) een herenschudding hebt gehad. Wauw, dat is echt heftig. :( Maar wat goed om te horen dat je zo goed bent hersteld! Heb je veel rust genomen nadien? Duurde je herstel lang? Liefs!
Rensina Steursma
Jeetje Shifra, wat heftig zeg!
Lijkt me heel moeilijk dat je niet snel verbetering merkt.
Doe maar rustig aan en veel sterkte!