Ik weet oprecht niet hoeveel ik ben aangekomen, maar ik weet wel dat het inmiddels al best wel wat is. En ook dat het meer is dan de “groeicurve”. (Die bestaat er dus niet alleen voor baby’s, ook voor zwangeren!) Ik wilde deze blogpost schrijven, omdat ik -zoals je misschien wel weet- een jojo’er ben. Ik ben als kind altijd steviger geweest en pas vorig jaar vóelde ik me voor het eerst best slank en fit (lees hier meer over mijn weight struggles). En dan word je plotseling zwanger! Dat vond ik soms best een beetje eng. Ik dacht daar vooraf veel stoerder en sterker in te zijn en het allemaal wel waard te vinden, maar als ik soms foto’s zie van hoe mijn buik of benen waren, dan verlang ik daar naar. En andere dagen ben ik alleen maar trots op mijn groeiende buik en wat mijn lichaam allemaal doet en kan. En ik denk dat dat best normaal is.
Voordat ik zwanger werd ben ik 10 kilo afgevallen. Ik wist dat we niet meer zo lang wilde wachten met een kindje en ik wilde voor die tijd nog heel graag een paar kilo eraf hebben. Het was de beste stok achter de deur ooit.
Daarna voelde ik me zo fit en gezond. Ik zat ZO lekker in mijn vel. Ik had me nog nooit zo goed gevoeld, dat ik dacht ook tijdens mijn zwangerschap heel erg mijn best te blijven doen om gezond te eten. Maar nope! No way. Aan het begin was ik zo misselijk dat áls ik iets at, at waar ik zin in had. De kilo’s vlogen er binnen no time te snel aan (ik kwam dus boven de groeicurve) en daarna ben ik nooit meer gewogen. Gelukkig. Ik wil er niet mee bezig zijn en mijn verloskundige maakt het ook niet uit.
In het tweede termijn heb ik nog wat meer mijn best gedaan om op te letten, maar ik moet toegeven: ik kom nu niet meer terug in die “groove”. Ik eet niet zo gezond (taart als avondeten, say whaaaat?) en teveel tussendoortjes. Het is alsof ik door alle hormonen geen grip meer krijg op mezelf. Sommige dagen wel hoor (en dan voel ik me gelijk zo fit en gezond!), maar ook heel veel dagen niet.
En nu in het derde termijn, whoa alles groeit! Ik kan mijn voeten niet meer zien, mijn borsten zijn verdrie (of vier? Haha!) dubbeld en ik heb vet gekregen op plaatsen waar ik me niet kan herinneren het ooit echt gehad te hebben.
Maar de afgelopen tijd merk ik dat mijn mindset langzaam is veranderd: ik geef er niet meer zoveel om.
En dit vind ik zo bevrijdend! Ik vind het wel oké dat ik die knop even niet omkrijg, ik geniet zo van mijn lichaam en wat het allemaal kan. Ik ben mijn lichaam zoveel meer gaan waarderen. Het is zo mooi dat dit cadeautje in mijn groeit, ik ben nu al zo dol op haar en gun haar alle plek om te groeien.
Dat betekent niet dat ik nu alles los en vast eet (balans!), maar ik kijk heel anders in de spiegel. Dit is voor het eerst in HEEL lang dat ik zo relaxed ben over mijn gewicht. Terwijl ik natuurlijk dikker ben dan eerder in de zwangerschap.
Het heeft me (extra) doen beseffen dat de de enige die echt zoveel om je lichaam geeft en hoe het eruit ziet -ook al voelt het soms niet zo- is JIJ! Als jij tevreden bent met hoe je er nu uit ziet, kun je zoveel meer genieten en duik je zo vol zelfvertrouwen dat zwembad in in je bikini. Terwijl je misschien iets voller bent dan eerder! Ik zie de laatste tijd op Instagram steeds meer before-after foto’s met in de before-foto een getraind, strak meisje en in de after-foto een iets minder afgetraind, maar veel zelfverzekerder en trotser meisje.
En ja, ik hoop dat ik na de zwangerschap (of eerder!) weer wat meer mijn balans terugvind. En ik crave naar een goede workout, maar ik hoop ook dat ik deze mindset meeneem. Dat ik er een stuk relaxter in kan blijven als ik iets extra’s neem en de volgende dag in de spiegel kijk. Hans zegt zo vaak tegen me: “het is maar gewicht. Het is écht niet het belangrijkste in je leven.”
Laten we wat meer genieten en de druk die we onszelf opleggen meer van onze schouders halen. Het is dan ook nog eens een stuk makkelijker is om een natuurlijke balans te vinden. Zolang JIJ maar blij bent met wat je in de spiegel ziet en dat áls je er iets aan doet, je het hélemaal voor jezelf doet. Niet vanwege alle verwachtingen of het beeld wat heerst. Zodra je het voor jezelf doet, ECHT voor jezelf, zal wat je ook wilt bereiken, zóveel makkelijker gaan.
En nu heb ik honger.
X Shifra
Melissa
Een ding scheelt, je krijgt er zo iets moois voor terug! Maar snap wel wat je bedoeld, ik ben zelf ook (te)veel aangekomen tijdens mijn zwangerschap en moet nog minstens 10 kg eraf zien te krijgen. Maar toch ben ik tegelijkertijd tevreden met mijn extra gewicht na de zwangerschap, het komt toch vanzelf weer goed ;) Enne, je ziet er prachtig uit!
Shifra
Die kilo’s krijg je er zeker wel weer af! :-) No worries! <3
Lisette
Mooi stuk, Shifra! En eerlijk gezegd… ik vind dat jij altijd zo straalt dat het helemaal niet uitmaakt hoe je er verder uit ziet. Terwijl je altijd sowieso heel mooi bent! Je hebt een heel aanstekelijk ‘joie de vivre’, en Hans ook. En dat is wat telt – plezier vinden in het leven en in het samen dingen doen, samen zijn. En dan straks ook nog eens met babymeisje :)
X
Shifra
Nou, wat lief dat je dat zegt. Je comment heeft de hele dag door mijn hoofd gespookt. Dankjewel! <3
gerhilde maakt
Het is maar gewicht, daar heeft hij groot gelijk in. Chique wat je lichaam nu presteert en goed dat je er zo tegenaan kijkt!
Daisy
Je ziet er fantastisch uit! Die extra kilootjes verdwijnen wel weer.
Shifra
Lief, dankjewel!
Nicole
Ik las deze week iets via the hungry Runner girl (erg leuk blog) wat me weer even back on track heeft gezet. Ik ben namelijk ook een jo-jo. Het was iets van “your body is the brush, your life is the masterpiece’ dus enerzijds is je lijf niet een doel op zich, maar het staat in dienst van je leven. Het helpt me om er zo tegenaan te kijken. Want ik wil wel dat mijn instrument nog een tijdje meegaat, dus daarom wil ik er goed voor zorgen. Maar het is een bevreemding steuggle helaas. Geniet van je instrument, het maakt gewoon een nieuw mensje!
Shifra
Inderdaad een hele mooie manier om er tegen aan te kijken. En meer te focussen op er goed voor zorgen, dan hoe het eruit ziet. (ondanks dat er goed voor zorgen vaak van zelf ook leidt tot een mooier lichaam)
Nicole
Neverending struggle, stomme autocorrect
Shifra
Ha!
Ilse
Wauw, die eerste foto vind ik zo mooi! En fijn dat je het langzaamaan los kunt laten.
Shifra
Dankje!!
HouseTreeBeast
Ik vind dit echt een mooi artikel! Omdat ik je nog niet zó lang volg had ik er eerlijk gezegd geen idee van dat je zo schommelt met je gewicht. Je ziet er altijd zo mooi slank en nu mooi zwanger uit. Zo zie je maar weer dat je soms niet weet wat er ‘achter de voordeur’ gebeurd en zelfs vrolijke DIY-bloggers hiermee worstelen :)
Je ziet er in mijn optiek hartstikke goed uit en ik vind het hartstikke knap dat je hier zo open over praat. Fijn dat je je kind de ruimte geeft om te groeien en jezelf niet teveel beperkt. Je geluk en vrolijkheid is meer waard dan een dun lijf!
Shifra
Ah, wat een compliment! Dankjewel!! (en even off the topic: Ik kwam toevallig onlangs op je blog en zag dat jullie ook flink aan het verbouwen zijn! LEUK!)
HouseTreeBeast
Ja wij zijn ook het hele huis van top tot teen aan het renoveren en ben begonnen met bloggen zodat ik af en toe kan terugkijken en denken “het schiet tóch wel op” haha. En het is zo inspirerend om mensen te volgen die al wat verder zijn, dat geeft de burger moed :) En jullie DIY keuken is ook zoooooo tof <3
Tineke
Geniet ervan! Zo te zien doe je alles wel met mate. Verstandig! Ik had mij tijdens mijn zwangerschap helemaal laten gaan en het heeft een jaar geduurd om de kilo`s er hierna weer af te krijgen.
Liefs
Maaike
Een tip: borstvoeding X-D
Shifra
Haha!! Ik hoop dat het lukt!
Gerdine
Hier een die-hard jojo-er (al vanaf mijn 18e, ben nu 36). Tussen mijn dikst en dunst zit 18 kilo en dit wisselt heel regelmatig. Fotoboeken zijn bijna grappig om te zien door het continue verschil. In mijn kast heb ik een dik en een dun gedeelte. Gewicht beheerst helaas al jaren een stuk van mijn leven. Zo jammer.
Tijdens de zwangerschappen van onze kinderen (3 prachtige kindjes, zo blij mee) kwam ik bij de eerste 2 best veel aan. Dit was er snel weer af (het probleem is namelijk niet het afvallen, maar de balans hierin). Bij de 3e zwangerschap lette ik heel goed op mijn eten, kwam heel weinig aan. Heb het later weer extra ingehaald na de bevalling met bakken vol beschuit met muisjes. Niet aan te slepen. Was razend snel weer aangekomen. Al die zwangere maanden opletten voor niets geweest.
Wijze les die jij leert. Ontspannen erin zijn, tevreden en zoeken naar een balans….
Ik heb spijt van al die jaren, die ik bezig was met ontevreden zijn, lijnen, weer teveel eten, weer lijnen en opnieuw en opnieuw.
En trouwens, ik vind je een prachtige vrouw. Met of zonder een paar kilootjes.
Groetjes,
Gerdine
Shifra
Heel herkenbaar om door je fotoboeken te gaan en alle schommelingen te zien. :( Balans is inderdaad the key, maar dat is zóveel makkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik merk wel, nu ik er een stuk relaxter in ben, ik die balans een stúk makkelijker vind. Ik hoop dat jij nu die balans ook wat meer hebt gevonden. Liefs!
Denise
Morning,
Normaal reageer ik nooit. Voel mij altijd een beetje buiten je doelgroep vallen maar je artikelen zijn leuk ;)!!
Ik ben net als jij zwanger maar dan alweer van nummer 5. Elke zwangerschap geniet ik weer van al het eten, slechte cravings etc. Bij de ene zwangerschap kwam ik 33 kilo aan maar ook wel eens maar 5 kilo. Deze keer loop ik mooi op schema qua gewicht. Na elke zwangerschap kwam ik weer terug op mijn oude gewicht. Met sporten ging het sneller maar ook zonder sportschool kwam het steeds goed!
Jij doet het super, ook bij jou komt het vast goed! Ga zo door!
Groetjes, Denise
Annemiek van den Eertwegh
Kind, je bent prachtig!
Dat was je al voor je zwangerschap, en nu als zwangere ben je dat nog steeds. Ik kan alleen maar zeggen: probeer je er niet al te druk om te maken, die energie kun je veel beter gebruiken om een kindje te bouwen. ;-)
En ook straks, als ze er is, dan zul je echt nog wel even door een (flinke) fase heen gaan waar je lijf echt nog niet jouw oude lijf is. (En dan zit er niet eens meer een kindje in, dus op een bepaalde manier vond ik dat nog deprimerender…) Mijn advies voor die periode: blik op oneindig en verstand op nul. De eerste tijd word je zó opgeslokt door je nieuwe baby’tje dat er weinig tijd over is voor gepieker over je lijf (is mijn ervaring) en tegen de de tijd dat je wel weer ‘piekerruimte over hebt’ is je lijf alweer wat meer het oude. En ja, borstvoeding helpt (in de meeste gevallen)! Ik was na acht maanden borstvoeding acht kilo lichter dan voor mijn zwangerschap, zo kan het dus ook gaan! (Helaas kwamen die kilo’s er vanzelf weer aan toen ik stopte met de bv, maar daar hebben we het nu maar even niet over ;-)
Kortom, superfijn dat je nu al de rust hebt gevonden om het los te laten. Blijf dat ook vooral doen die laatste weken, dan zul je zien dat je straks een stuk positiever op je zwangerschap terugkijkt!
Laura Siegal
Ohhh zo herkenbaar!! &Echt heel bemoedigd dit!!❤
Thanks for sharing 😊 Xxx
Suzanne
Hele mooie blogposts! Geniet er nu ook van dat je lichaam op bepaalde punten groeit en veranderd, dat heeft ook iets magisch.
marjon
Ik kwam heel erg aan, echt niet normaal en al dat vocht…. maar het komt allemaal goed. Jezelf de tijd geven en niet willen dat je na een paar weken weer op je oude gewicht bent. Dat komt vanzelf en anders maar niet….jij en je lichaam leveren een top prestatie.
Audrey
Wat een mooie blogpost! En ik vind je echt prachtig.
Yvon
Bij iedereen is dat verschillend hoeveel je aankomt. Ik was bij mijn 1e baby 20 kg aangekomen. En bij de 2e 19 kg.
Gelukkig was ik in korte tijd al het gewicht weer kwijt.
Wel sporte ik toen behoorlijk. Een zeer fijn weekend toegewenst.
Danceintherain
Heel herkenbaar! Je ziet er prachtig uit omarm het! Het is zo wonderlijk wat je lijf allemaal kan!
Ik ben nu in verwachting van ons derde kindje, en ondanks dat ik wederom veel kilo’s ben aangekomen zit ik wel iets strakker in mijn vel dan de voorgaande keren. Van balans is echt geen sprake en stiekem vind ik het best confronterend om die strakke lijf foto’s van eerder onder ogen te komen…. Maar ik weet ook dat het écht weer goed komt (BV en heeeel veel wandelen direct in het begin is heel effectief). Ik heb bij mijn eerdere zwangerschappen echt heel trots in de spiegel kunnen kijken na afloop, zo’n wonderlijk kindje op je arm en allemaal cadeau gekregen door dat misschien iets minder perfecte lichaam. Ik hoop dat jou dat trotse gevoel ook gegund zal zijn <3
Renate
Ik ben een van de ‘gelukkigen’ die altijd dun is en blijft.. Maar ik denk dat vanaf je zwangerschap het voor elke vrouw draait om acceptatie. Heel veel overkomt je en je doet er maar tot op zekere hoogte iets aan.
Ik vond en vind het bijvoorbeeld weer helemaal niet leuk dat het bij mij weer onwijs lang duurt voordat zichtbaar is dat ik zwanger ben. En toen ik borstvoeding gaf bij de eerste kreeg ik zelfs opmerkingen dat ik er zo slecht uit zag (werd graatmager). Maar ondanks dat ik dun ben, sta ik ook wel eens verdrietig voor de spiegel omdat mijn lichaam nu eenmaal verandert is. Dat is nu eenmaal wat een kindje krijgen met je lichaam doet. Maar gelukkig kunnen we ook relativeren: het lichaam is ook gewoon maar een ‘schilletje’ en als je straks je kindje in je armen hebt is het het allemaal waard. Je bent een mooi mens van binnen en van buiten! Daar verandert wat straie en extra vel niks aan :D
Juliette
Ik vind je prachtig! Ik heb mij sinds ik zwanger ben niet gewogen, ook mijn verloskundige niet.. En weetje, ik wil het niet eens weten.. En voel me goed en kilo’s dat zie ik na de bevalling wel weer..
Belangrijkste is je goed voelen