Mijn week bij locals in Amerika

Home, where your wifi connects automatically. Dat gebeurde er dus letterlijk toen ik het huis van mijn vriendin Monica binnenstapte. Niet alleen het wifi, maar alles voelde zo vertrouwd. Het was heerlijk om weer terug te zijn en ik ben ontzettend van deze leuke familie gaan houden. Zoals je al ziet op deze foto zijn ze gek, zijn ze echt Amerikaans (ook in hun gewoontes) en lief en gastvrij. In eerste instantie wilde ik geen foto’s van deze week delen, omdat het niet echt een travelpost is met hotspots en leuke eettentjes. Maar juist dít staat niet in de toeristenboekjes of op blogs, bedacht ik mij toen. Dit is geen toeristenstop. Dit is een gewone Amerikaanse familie, die mij Amerika weer lieten zien zoals ik dat niet kán zien als toerist. Zij lieten ons meedraaien in hun gewone leven.  Bij aankomst nam Monica mij meteen mee naar een nagelsalon. Ze had expres al een paar weken gewacht om samen met mij te kunnen gaan. Het was heerlijk, zeker na onze lange reis. Ze gaven zelfs massages terwijl je wachtte totdat je nagels droogde.

De eerste avond aten we bij Monica thuis. Monica en haar ouders eten niet zo vaak thuis: ze gaan óf uit eten, halen eten, warmen eten op, eten een restje van gisteren, eten niet ‘s avonds (ja echt!) of heel af en toe koken ze (dat meestal betekent: lekker eten van de grill). Ik merkte vorig jaar al dat ik heel erg moest wennen aan hun eetgewoontes. Ze eten allemaal echt heel lekker, maar ik ben zo gewend om elke avond gewoon te koken en überhaupt, elke avond écht te eten. Dit is Randy, de vader van Monica. Hij bakte de hamburgers en hotdogs, terwijl wij de mais klaar maakte.
Oh, die hamburgers met kaas. Mmm. Het waren héle goede hamburgers en hotdogs!  Als toetje had Nancy, Monica’s moeder, Blueberry Pie gebakken. Ze keken heel erg gek op toen ik vertelde dat we in Nederland niet per se taart als toetje gewend zijn. Maar vaak gewoon yoghurt of vla. “YOGURT?” “That isn’t sweet, why would you eat that as dessert? Haha! En zelfs dit was ons avondeten een keer: ijs met pindakaas. Haha! Hans en ik hebben toen snel nog even een boterham erbij gegeten. (Lekkere, normale Hollanders zijn het toch gebleven hè.)
De rest van de (eerste) avond hebben we heel gezellig gekletst en gelachen aan de eettafel, zoals we dat veel avonden hebben gedaan. Het klikte weer net zo goed als vorig jaar. We delen dezelfde humor (soms vergeet ik dat haar ouders zoveel ouder zijn) en daardoor kunnen we de hele avond wel lachen en kletsen.
Ik gaf mijn cadeautjes, waaronder een klein boekje met foto’s van vorig jaar.
Ik moet elke keer zo lachen om deze foto. Ze kijkt bijna net zo blij als een derde wereld kind die voor het eerst hagelslag in handen krijgt. Monica is dól op hagelslag en ik geef het haar elk jaar. Daarom nu een keer de XL-variant. Zij ontbijten niet echt, dus ‘s ochtends maakte ik in de keuken vaak zelf even iets voor Hans en mij. (De eerste ochtend: “ik sta gewoon in een Amerikaanse keuken een EI te bakken. Hoe surreëel!”)Haar vader is dominee en dus gingen we op zondag met haar mee naar de kerk. Niet zo’n extreme Amerikaanse kerk (als die je wel eens op televisie zit), maar een best normale kerk. Maar wél met ipads. ‘s Middags lunchten we bij haar opa en oma, die een huge boerderij hebben. Zo eentje die je met een golfkarretje een half uur moet rondrijden om helemaal te kunnen zien. Het was zo lekker ontspannen en rustig daar. Appels en peren plukken, tussen alle dieren lopen, uitrusten op hun ‘porch’, echt heel leuk. (Ik schreef er al eerder over in deze post!) De rest van de week deden we echt van alles. We zijn een dagje naar Jersey Shore geweest, een uurtje rijden van haar huis. Ze gaat niet zo vaak naar het strand, maar als ze gaat, gaat ze dus hierheen! Een vriendin, Tory, ging ook mee. Heel gezellig!  We aten bij Chipotle, een Mexiaanse fastfoodketen. Ik vond het heel lekker eten, zeker voor een fastfood restaurant.
Met ijs, van Yogurt Land, als toetje.
We speelden een keer een middag Discgolf, een sport die haar vader elke week doet. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het blijkt ook hier in Nederland te bestaan. Het is letterijk een combinatie tussen frisbee en golf. Je gooit met een frisbee naar een bepaald punt. Het punt ligt heel ver, dus vaak moet je 4-5 keer gooien om erbij te kunnen komen. Het was niet zo mijn ding, maar Hans was er wel goed in en hij vond het heel leuk.
Dit is de meest lekkere pretzel die ik ooit op heb. Met Cheddar cheese spread en cream cheese frosting. Oh, zo goed. Monica had door de dagen heen allerlei verrassingen bedacht. Maar dit was één van de meest bijzondere. Een segway-tour door Philadelphia! Hear me out. Want ja, dit ziet er een beetje suf uit, maar het was LEUK. Een Segway blijkt nog best hard te kunnen gaan en dat is best eng als je bedenkt dat je de hele Segway bestuurt met je balans. De Segway-tour duurde 3 uur. In die tijd reden we de hele stad door, zelfs op drukke wegen tussen vrachtwagens en auto’s, Vooraf krijg je een spoedcursus, omdat je niet gelijk een segway kan besturen. Maar daarna went het snel. Het was echt een hele leuke manier om de stad (beter) te leren kennen. En dit was onze tourguide, die probeerde een selfie te maken. Nou ja, als je er zelf maar goed op staat toch? ;-)Daarna hebben we nog wat gewandeld en gegeten in Philly!De avonden waren extra gezellig. We speelden vaak spelletjes of keken televisie (zoals de MTV Awards, dat écht extra leuk  is om te kijken met Amerikanen zelf). Had ik het al gezegd dat we zo gewoon waren gebleven? 
De laatste dag lunchten we bij de “diner” waar Monica naast haar studie lange tijd heeft gewerkt: Red Lion. Vooral hun pannekoeken waren zó lekker; de lekkerste die ik ooit in Amerika gegeten heb. Voordat we vertrokken, maakten we met de timer van de camera een reeks foto’s. Het is zo grappig om die hele reeks te zien. Er gaat constant iets mis, dan haalt haar moeder weer een grap uit, dan doet haar vader iets geks. En vervolgens sta ik als enige bulderend van het lachen op de foto.
En dan het stomste moment: Saying goodbye. :( Ze bracht ons ‘s avonds op het vliegveld in Philadelphia. Op dat moment wilde ik bijna de rest van onze reis cancellen en gezellig bij haar blijven. Het was zo fijn, gezellig en vertrouwd! Ze hebben ons heel thuis en geliefd laten voelen. Na deze week zijn we gelijk doorgevlogen naaaaaaaar Las Vegas! X