Snapshots december #4

Aaaaaaaah, nog 4 dagen en dan is het al Kerst! (blijven ademen) Mijn week zat vooral vol met kaartjes! Jullie hebben waanzinnig veel kaarten met elkaar voor #postasmile gestuurd! Niet normaal. EN ik besloot of ik het televisie programma ging doen EN ik knipte zomaar nog een stuk van mijn haar af. Hopla! Dit is mijn week. -> Maandagochtend bleek onze auto panne te hebben. (Ha, dit heb ik altijd al eens willen zeggen) Onze auto wilde niet meer starten, de accu was stuk. :( Er kon pas ‘s middags een monteur komen om hem om te halen, dus ik moest elke 90 minuten naar buiten om een nieuw kaartje te kopen. Ik kocht dit vest voor mijn moeders surprise party vorige week en ik ben er zo blij mee. Vooral nu, nu het zo lekker weer is buiten is het ideaal als jas! Hij is van Zara trouwens! :-) Vorige week vierde we verjaardag al van mijn moeder met een groot feest, maar vandaag werd ze officieel 60. Dus we aten daar nog met de hele familie en als tweede (!) toetje: Bossche bollen. Mmmm. En ik ging even snel naar huis om dit kerstpakket op te halen en aan mijn broer te geven. Hij was er heel blij mee! Dinsdag was ik de hele dag bezig met afmaken van de kerstboom en de rest van huis. Het is nu zo snel Kerst dat ik heel graag het huis qua Kerst af wil hebben. ‘s Avonds in de Albert Heijn liet ik Hans vragen naar de Sneeuwmannetjes-koekjes van Bolletje. Die zijn er alleen maar tijdens Kerst en ze zijn zó lekker! Deze foto is geweldig. Voor Hans lopen er drie AH-mensen (inclusief iemand die even achter op zijn hoofd krabt. Ha!) op zoek naar deze koekjes.
Ofcourse. Ze lagen bij de medicijnenschap! Stom dat ik daar niet heb gezocht.
(even serieus, deze koekjes zijn góed! Niet súper bijzonder, maar gewoon heel lekker. En je snackt ze achter elkaar weg,
Deze soep proefde ik vorige week op het Allerhande Kerstfestival en hij is zo lekker!
Donderdag! Aaaah wat een aanbieding! Wat wil ik al lang en graag een KitchenAid. Deze aanbieding is écht heel goed. Ik heb het niet gedaan, omdat het dan zo voelt als een impulsieve grote aankoop. En ik spaar al een tijdje voor een KitchenAid in het blauw! Hij was nu maar in een paar kleuren te koop.
Ik spendeerde vrijwel de hele donderdag aan het maken van foto’s van de woonkamer. Interieurfoto’s maak ik niet zoveel, dus ik ben daar ook nog niet zo goed in. Daarom nam ik er expres de hele dag voor om het extra te oefenen.
Charlie was zo’n schatje. Die kwam elke keer naast mij zitten.
Vrijdag had ik nog steeds geen verwarming in huis. Sinds donderdag zijn ze bezig aan de verwarming en het lukte hen maar niet om hem te maken. Gelukkig was het niet zo koud buiten, maar omdat het zo tocht in ons huis heb ik toch een paar kaarsjes aangestoken. Dat scheelt zoveel.  Een groot deel van de dag heb ik niet zoveel gedaan, omdat ik elke keer met bouwvakkers bezig was met de verwarmingen (ontluchten, dan weer thermostaat proberen, weer ontluchten enz.). Zo zonde dat daar dan je tijd aan op gaat. :( Aan het einde van de middag ging ik naar mijn postbus toe. En wauw! Er was zóveel post gekomen dat ik dit keer 2 extra postbussen had gekregen!! Wauw, guys! Ze dachten bij mijn postbus dat ik al heel lang niet was geweest, omdat er zoveel post lag. Hihi.
Daarna warmde ik even snel de pastinaaksoep op, zodat we even snel konden eten. We keken Home Alone 1 (dit was echt lang geleden! Ik sla hem altijd over op televisie) en Charlie keek zo aandachtig mee.
Daarna ging ik naar mijn ouders om samen de film Toen Was Geluk Heel Gewoon te kijken. Die werd uitgezonden op televisie en vroeger keek ik altijd met mijn ouders op zondagavond deze serie. Ik nam ook al mijn post mee, want mijn ouders wilde mij helpen met het sorteren van alles. We waren de hele avond bezig en uiteindelijk hebben we helemaal niet zo veel van de film gezien. We waren zo onder de indruk van alle mooie kaarten en tekeningen. Zoveel liefde en warmte ontvingen wij al hiervan, kun je nagaan alle eenzame ouderen straks!
En zo zag het er na het sorteren uit. Ik heb alle kaarten geteld en het zijn er ECHT heel veel. Ik had bij lange na nooit zoveel kaarten verwacht. (ik vertel later deze week hoeveel kaarten we met elkaar geschreven hebben!)
Zaterdag, nog snel even een foto maken van mijn haar! Ik wilde namelijk nog één keer een stuk van mijn haar af laten knippen voordat ik het langer laat groeien.
Hier werd ik wel een beetje zenuwachtig van. Dit is toch best veel. En dit is het uiterlijk geworden! In eerste instantie was ik er eigenlijk niet zo blij mee. Het was korter geknipt dan de plaatjes die ik als voorbeeld had meegenomen naar de kapper. En daar baalde ik echt van. Het was gewoon niet het kapsel dat ik voor ogen had. Ook mijn familie zei dat het wel leuk was, maar dat iets langer mooier was geweest. Toen werd ik echt een beetje verdrietig, je voelt je dan zoveel minder mooi als je in de spiegel kijkt. Je haar bepaalt heel veel.
Muts op en naar de winkel voor een straightener! (ik heb van Hans notabene geleerd dat het geen ‘stijltang’ is , maar een “straightener”) En die deed wonderen. Mijn haar was bij de kapper heel bol en daarmee tuttig geföhnd. Mijn moeder deed er ook nog eens een schepje boven op: “je lijkt nu net weer toen je 4 was, weet je nog? Met die gebreide trui.” Thanks, mom. Awesome..  Haha! Maar de straightener maakte mijn haar veel minder tuttig en wat stoerder. Nog steeds denk ik dat het mooier is als het iets langer is, maar voor nu is het prima. Ik maak er maar het beste van en probeer er van te genieten dat het nu eenmalig een keer zo kort is.
‘s Avonds ging ik naar mijn ouders toe om te eten, omdat mijn broer ook gezellig kwam! We speelden daarna nog Het Betoverende Doolhof! Ken je die nog? Hihi! Zo’n leuk spel! Mijn broer kende het niet eens! Zondag hield ik ongepland een grote lenteschoonmaak, waar ik nu zo midden in zit dat hij waarschijnlijk nog een paar dagen aanhoudt. Op sommige dagen valt je plotseling alle troep en viezigheid in huis op en dan móet je gaan schoonmaken. Het zal het weer wel zijn…
Het was gisteren ook koopzondag in Zaltbommel, heel gezellig in de straat! Ik haalde ‘s middags even bij Hema een appelbol.
Ik had bijna de hele dag in de keuken gewerkt om hem schoon te maken, dat ik er ‘s avonds echt niet weer in wilde staan om te koken. Dus Hans kookte en maakte couscous. Terwijl ik deze foto maakte zei Hans ->
“I hate my life, Im really an Instagramhusband’.  Haha!
Charlie was in zo’n lieve bui vandaag. Heel erg knuffelig, zo leuk! Dit is hij meestal als hij een dag bij mijn ouders is geweest, zoals zaterdag. Dan is hij zo moe dat hij het prima vindt om de hele dag lekker te knuffelen en slapen.

Zoals je misschien weet was ik gevraagd om een rubriek in een televisieprogramma te presenteren. Ik heb besloten het niet te doen. En poeh, wat een lastige beslissing was dat. Het is zo’n grote kans die op mijn pad kwam dat ik daar zonder nadenken al ‘ja’ op wilde zeggen. En in eerste instantie zeiden mensen in om mijn omgeving ook dat ik het moest doen. Zo’n kans krijg je nooit meer! Maar ik vind dit, wat ik nu doe, al zo’n kans! Ik wil dit voorlopig niet (en misschien wel nooit) loslaten of minder doen. Ze vonden het heel jammer, maar als ik mij volgend jaar (of later) bedenk, mocht ik contact opnemen. Dus wie weet. Voorlopig blijf ik gewoon lekker veilig achter mijn computertje zitten dus. Hihi. :-)

Ik wens je een hele fijne week! Stress niet teveel over alle voorbereidingen met Kerst. Liever alles wat makkelijker (en dus makkelijkere gerechten), dan al die stress op de dag zelf. Je moet er zelf ook van genieten. Ik share deze week nog snel even wat (makkelijke) receptjes! Waaronder een nagerecht! X Shifra