Snapshots februari #3

Tot afgelopen weekend ben ik aan blijven kwakkelen met de griep. Bah, ik was het zo beu. Zaterdag voelde ik mij eindelijk weer echt fit en wat heb ik de rest van het weekend genoten. Het was zo’n heerlijk, relaxed weekend! Het was carnaval, Valentijnsdag en het was prachtig weer. Zó genoten! Lees mee! 

Maandag was lekker een thuisdagje. Eigenlijk heb ik vrijwel altijd thuisdagjes, maar nu hoefde ik echt voor niets de deur uit. En dat kan zo’n lekker idee zijn! Don’t judge, maar ik draag dus nog steeds mijn kerst-pantoffels. Haha! Ik heb eigenlijk geen andere pantoffels en deze zijn net zo warm als dat ze eruit zien. Heerlijk. Overigens, funny story: vorige week ging ik per ongeluk in deze pantoffels naar de winkel aan de overkant, zonder het door te hebben. In de winkel zag ik het pas, nee echt! Zo comfy zijn ze dus!;-)Dinsdagochtend ging ik naar de kaakchirurg om even te kijken of mijn verstandskiezen eruit moeten. Nog zo’n grappig verhaal: de art en assistenten waren voorbereid op het trekken van verstandskiezen.  Dus ik werd ook zo behandeld met alle informatie over medicijnen tot aan “gaat het wel met je?”. En alles ging zo snel en met zo’n stortvloed aan informatie dat ik vaak geen tijd had om te zeggen dat er niets ging gebeuren, want dan was de assistente al weer weg. Ik vond het een hele bijzondere afspraak. Maar goed, eind maart worden er wél twee getrokken, ik ben blij als ik van ze af ben! Daarna kwam ik eigenlijk grieperig en moe thuis, dus heb ik de rest van de dag heel rustig aangedaan. ‘s Avonds aten we taart. Dit was het derde puntje *aapje met handen voor zijn ogen*. We aten eigenlijk ‘zomaar’ taart. Het begon als een grapje (iemand in de buurt was jarig) en eindigde echt in taart. Zo zie je maar, er is eigenlijk altijd wel een reden voor taart. Of daar is eigenlijk helemaal geen reden voor nodig, dat moet ik zeggen!Woensdagochtend ging ik éindelijk naar de kapper. “Eindelijk”, want ik heb het in twee weken tijd drie keer verzet omdat ik niet fit was. Goed! Ik moest even wachten, stiekem heel erg lekker, want dat zijn perfecte ontstress-momentjes. Enne, gave vloer he! Mijn haar werd geknipt (uit noodzaak, zóveel dode haarpunten) en geverfd. Ik ben een half jaar geleden begonnen met highlights; elke kappersbeurt ben ik voor een stapje blonder gegaan. Tot nu toe ging dat heel goed en werd het heel natuurlijk, met heel veel schakeringen. Maar deze keer ben ik best slecht geverfd. Heel jammer! Je ziet echt letterlijk de highlight-strepen zitten. Juist in deze kapsalon (was mijn ervaring) zijn ze er altijd hele goed in je haar in hele dunne plukjes blond te verven, zodat je geen duidelijke geverfde plukken ziet. ‘s Middags kwam mijn broer langs en daarna was ik zo moe en voelde ik me echt weer een beetje ziek. Terwijl ik dit typ zucht ik er hardop van (Hans wijst mij erop). Zucht. Zo voelde het ook echt. Ik werd zo zat van dat halve-griepje dat maar bleef slepen. Ik kan het wel bij elke dag van deze week schrijven (zal ik niet doen). Maar het bleef zo slepen. Een paar mensen om mij heen zeiden dat ik écht moest uitzieken. Je kent het wel, niets doen en op de bank liggen. Nou dát kan ik dus echt niet. Zeker niet als ik nog zo goed functioneer dat ik nog wel íets kan doen. Maar ik denk wel dat ze gelijk hebben, anders blijft het inderdaad elke keer de kop opsteken. Dus ik nam mij woensdag voor om donderdag en vrijdag gepland uit te zieken. (Ik voel me nu een controlfreak.) ‘s Middags heb ik een beetje op de bank gehangen en ‘s avonds heb ik nog wat gewerkt (oeps). Donderdag voelde ik mij nog slechter en heb ik heel de dag echt (bijna) niets gedaan.  Ik heb Netflix gekeken, veel geslapen, gelezen en wat oude foto’s doorgebladerd. En ik kwam deze lieve foto van Charlie tegen, nu 4 maanden geleden. Toen paste hij nog net op één hand, nu past hij niets eens meer op twee handen.. Hij groeit veel te hard!!En het is zo lekker als je grieperig bent, leuke kleine pakketjes te krijgen. Ik kreeg onder andere dit pakketje met mooi kaarten van Hallmark. Lief en leuk! Ik vind de kaarten wel net iets te tuttig (ik houd wel van wat stoerdere/grappigere kaarten), maar ze zijn wel echt heel mooi 3d gemaakt! Ik weet al precies een paar mensen die heel blij zouden worden van een kaart als deze. :)

Vrijdag voelde ik mij nog steeds niet lekker, dus heb ik ook rustig aan gedaan. Totdat ik mij ‘s middags bedacht dat ik nog maar een paar uurtjes had om Valentijnskaarten te versturen. Ik ben snel aan de slag gegaan met kleurtjes en kusjes geven. Zoooo leuk. Ik vond al die kaarten met kussen er al zo leuk uitzien, wat moet het wel geen feestje zijn geweest voor postbodes. Oh en die ‘u bent hot’ kaart was voor mij oma. Hihi. Het is een beetje een ruiserige-foto, maar gelukkig is dit harstikke herkenbaar eten: mosselen. Mijn moeder bracht vrijdagavond een pannetje mosselen. Lief! En heel lekker. :)

Zaterdag, Valentijnsdag! En ik was fit! Yay! De uitziekdagen hebben geholpen denk ik. Ik verraste Hans met een ontbijtje op bed. Hij had geen idee. De avond van tevoren ging ik nog samen met hem naar de supermarkt en lagen er zoveel spulletjes in de wagen die wij anders nooit kopen. Maar er ging blijkbaar echt helemaal geen belletje rinkelen. Het was door dit ontbijt zo’n heerlijke, ontspannen ochtend. Maar.. het was ook carnaval! Vroeger vierde ik wel carnaval (een paar jaar gedaan), maar ik heb er helemaal niets meer mee. Terwijl je misschien juist van mij zou denken dat ik daar wel het type voor ben. Ik houd ontzettend van gek doen en gezelligheid, maar niet van carnaval. Haha! De afgelopen jaren ging ik precies tijdens deze dagen met mijn moeder een weekendje naar een Europese stad, lekker goed excuus om weg te gaan. :)  Ik vind het best gezellig hoor en ik vind die optocht ook leuk. Maar ik houd er zelf niet van om mij te verkleden en tussen al die zweterige, dronken mensen te staan. Dan ga ik liever een gewoon avondje uit. Maar ik heb veel vriendinnen die wel carnavallen! Maar goed, hoe dan ook. carnaval dus. In mijn straat. Want de optocht kwam zaterdagmiddag langs mijn straat en mijn ouders kwamen expres langs om het te zien. Vanuit mijn raam kon je het heel goed zien en het was nog best een gezellige, leuke optocht! Daarna ben ik nog even snel met Hans naar de kringloop gegaan. Let niet op zijn hoofd. Dit is zijn ‘we zijn weer niet geslaagd’-blik. Op zich vind ik het niet zo erg hoor. (dat hoofd van Hans. Nee grapje, het feit dat we niks vonden) Ik ben wel heel erg op zoek naar bepaalde meubeltjes, maar ik heb het een beetje los gelaten. Ik probeer nu elke zaterdag even langs de kringloop te gaan en als ik toevallig iets tegenkom dan ben ik héél blij.

‘s Avonds maakte we er nog een extra gezellige avond van door te kaasfonduen. Het was een heerlijke avond. Zo gezellig gekletst, gegeten en gelachen. Ik ben blij dat hij mijn beste vriend is. Ondanks dat we elkaar zoveel zien raken we maar niet uitgekletst.

Ja, eh. Dit was Hans zijn coole move. Met z’n brood-prikkertje. Whaha. Ik heb echt heel erg genoten van Valentijnsdag. Hans en ik hadden expres geen bijzondere dingen gepland voor die dag. Maar we hebben wel geprobeerd door de dag heen wat kleine speciale dingetjes voor elkaar te doen. Onafgesproken. En dat vond ik eigenlijk zo extra leuk. Juist die kleine dingetjes lieten mij realiseren dat Valentijnsdag niet alleen een commerciële dag is, er is nog steeds wat magie te vinden. Je moet het alleen er tussen zien te vinden!

Zondag was een heerlijke echte zondag. Uitslapen, laat ontbijten, laat lunchen, lekker rustig aan projectjes werken, onbeperkt tijd vrij maken voor koffie drinken.. Heer-lijk.‘s Middags hebben Hans en ik een heel lang stuk geskeelerd. Ik geloof ons langste stuk ooit, ha! Maar het was zó goed weer! En minder auto’s op de weg vanwege carnaval, ook heel fijn!  ‘s Avonds aten we uitgebreid bij mijn ouders (racletten), heel gezellig, en werkte ik nog eventjes achter de computer.

Maar oh, wat kijk ik terug op een heerlijk relaxed weekend. Het voelde als een kleine break, waar ik zo aan toe was. Nu wil ook geen hoofdpijn of griepje meer voelen. ;-) Ik loop op dit moment heel erg achter met alles, doordat ik de afgelopen twee weken zo half-grieperig ben geweest. Zowel het huis dat langzaam aan wat troeperig is geworden, als mijn scriptie, de blog, de mail en de comments. Maar ik ben blij dat ik er eindelijk weer bovenop ben. Komende week ga ik flink een inhaalslag maken op al die gebieden en heb ik genoeg vrij, bovendien staan er leuke momentjes ingepland met een paar lieve vriendinnen.

Oh en voordat ik afsluit, ik ben wel benieuwd: zitten er (veel) carnavallers onder mijn lezers? :) Zo ja, have fun! Het is nog twee dagen! :) (dat zeg ik lichtelijk blij. Sorry.) Liefs, Shifra

32 Comments