Snapshots maart #2

Goedemorgen! Ik laat je weer zien wat ik deze week allemaal heb gedaan! (onder andere dus Kinder Bueno testen, hóe leuk!).
Maandag werkte ik samen met Kinder Bueno om hun nieuwe smaak te testen! Voor als je ze nog nooit op hebt: het is een chocolade wafel met een hele luchtige hazelnootvulling. Ik ken ze eigenlijk voornamelijk van de reclame’s, waar ik vroeger altijd verlekkerend naar keek terwijl ze vertelden hoe laag voor laag de Kinder Bueno is opgebouwd. Ik heb ze sindsdien maar een paar keer gegeten, want ik was er nooit helemáál weg van. Totdat ik de wítte variant van Kinder Bueno proefde. Nu ben ik niet per se een grote fan van witte chocolade, maar de combinatie van alles. Oh my. Die is góed. Maar goed! Nu mocht ik de donkere variant testen.

Ik heb er gelijk maar heel wat gegeten; ik moest natúúrlijk wel een goede mening kunnen vormen. Mijn oordeel kwam er in het kort op neer, dat de chocolade veel dikker en knapperiger is in vergelijking tot de andere twee smaken (melk en wit). Nu is pure chocolade altijd harder dan melkchocolade (door de toevoeging van melk en suiker), maar ik had verwacht dat ze de chocolade wat minder puur hadden gemaakt. Niet dus en daar ben ik heel blij mee! Het is intenser, zoals je van pure chocolade verwacht, maar dat wordt weer heel mooi in evenwicht gebracht met de vulling. Ik vind hem lekker, maar ik ben nog met mijzelf in discussie of ik hem lekkerder vindt dan de witte. Misschien moet ik er nog maar een paar eten… ;-) De nieuwe smaak is helaas wel limited edition! Ik heb hem bij de Kruidvat gezien, maar ik hoorde dat hij ook in aantal andere supermarkten te verkrijgen is.‘s Avonds at ik weer al zo lekker, sushi! Hans bracht dit mee als verassing. Lief, lekker en vooral heel fijn dat ik daardoor niet hoefde te koken. Dinsdag skypte ik eindelijk weer een keer met mijn vriendin Monica uit Amerika! (zij was hier een paar maanden geleden) Ik heb veel contact met haar via Whatsapp (berichtjes en voice memo’s), maar skypen is wel heel veel leuker! Het is vaak heel lastig tijd te vinden, omdat we allebei heel druk en onregelmatig zijn én er ook nog eens een groot tijdverschil is.  (Ik bedacht mij later trouwens pas, dat ik ook gewoon een ‘screenshot’ had kunnen nemen van het beeld. In plaats van deze wazige-te-slechte-kleurbalans-achtige-foto.) Ik genoot dinsdag van het heerlijke weer. De zon staat op onze keuken, dus het is daar heel erg snel warm. Maar zelfs met de keukendeur open (dat gelijk de achterdeur is), was het lekker! Ik plaatste deze foto op Instagram, maar ik kreeg verbaasde reacties dat het elders in het land juist sneeuwde en regende.  :OHAHA. Hans vindt het vast niet leuk dat ik deze foto online zet. Maar dit is zo leuk. Ik ging mee om een bril uit te zoeken voor Hans. We zijn naar verschillende brillenzaken geweest en omdat ik al die brillen niet kan onthouden, maakte ik foto’s bij elke bril die we leuk vonden staan. Toen ik later thuis door alle foto’s bladerde, zag ik de een naar de andere foto waar Hans sip of gek op keek. Als je al die foto’s achter elkaar ziet (en daardoor heen scrolt), dan is dat zó hilarisch. Vooral als je bedenkt dat Hans dit helemaal niet expres deed. Hij dacht gewoon normaal te kijken (want ja, hoe kijk je op een ‘brillenfoto’). Plus, mijn telefoon maakt geen ‘klik-geluidje’, zodat je weet wanneer de foto precies wordt gemaakt.  Ik zal niet de hele fotoreeks hier plaatsen. Hans kon er ook om lachen trouwens, dus hierbij een vrijbrief om er ook om te mogen lachen. Woensdag was het ‘s ochtends heel erg lekker weer, dus ik maakte deze foto al fietsend om achteraf te laten zien in dit artikel wat een lekkere dag het was. Sorry voor de lange zin. Maar daarna veranderde het in een hele regenachtige dag en zat ik weer snel binnen gekluisterd achter mijn computer. Dit las ik in een Flow-schriftje over natuur, volgens mij nu nog te koop.  Het is zó logisch als je het leest -zoals wel vaker met veel dingen- en toch ben ik er zelf nooit op gekomen. Een jaar geleden sprak ik er met Hans over dat we ontdekten dat we het zo leuk en lekker vinden om in de natuur te wandelen. En verbaasden we er ons over dat we het vroeger als kind eigenlijk helemaal niet leuk vonden. Maar logisch, we hebben nu veel meer aan ons hoofd. Heerlijk om even nergens aan te denken en letterlijk ‘uit te waaien’. En op regenachtige dagen heb je extra tijd om binnen te bakken. Dus ik bakte een bananencake (met cacao nibs bovenop, heel lekker!). De nood was hoog. ;-) Nee, het toiletpapier was in de aanbieding en we kochten gelijk maar een stapel weer in. En ik heb al wel eens eerder met zo’n stapel over straat gelopen, terwijl mensen mij toelachten, dus nu mocht Hans het een keer doen. Haha. Meestal halen we het net van aanbieding tot aanbieding.  Nu wil ik niet te lang door gaan over toiletpapier, maar als je nog goed 3-laags toiletpapier zoekt die goedkoop is, deze! Van de Kruidvat dus. Al tijden gebruiken wij dit toiletpapier en het is zo goed voor de prijs! En al helemaal als het in de aanbieding is (wat niet zo heel veel scheelt hoor). Goed. Over en uit.Het werd die avond heel laat met werken (onvoorzien) en dus lag ik pas om 2 uur in bed. Geen zin meer om mijn pyjama aan te doen, make-up af te doen, je kent het wel. En tóch heb ik het allemaal gedaan. Nu zou ik een pyjama altijd wel doen, maar make-up en tanden poetsen wil ik op dat soort dagen nog wel eens overslaan.Donderdag sprak ik af met mijn vriendinnetje Femke. Ze is zó leuk en gezellig! Misschien ken je haar al van haar eigen blog Younique! We hebben heel wat foto’s gemaakt, voordat we eentje kregen zoals bovenstaande. De meeste eindigde in dit soort foto’s -> We moesten heel hard lachen, omdat we allebei hetzelfde trekje bleken te hebben als we op de foto worden gezet: namelijk letterlijk hardop lachen. Maar! We gingen samen naar het persevent van de HEMA. We misten de pont (tot twee keer toe), om vervolgens met de verkeerde pont te gaan en zo heel wat later dan gepland aan te komen.

Zegt het iets over mij dat ik vrijwel alleen maar foto’s heb gemaakt van eten? Haha! Er was zoveel lekker eten! (de karamelpasta met zeezout klinkt geweldig ja, maar ik vond hem tegenvallen). HEMA presenteerde donderdag hun nieuwe lente/zomer-collectie. Ik heb wel wat foto’s gemaakt van leuke artikelen die er uitsprongen voor mij, maar de HEMA stuurde heel wat mooiere persfoto’s toe. Mijn favorieten heb ik gisteren met hun persfoto’s op mijn Facebook gedeeld, mocht je nieuwsgierig zijn. :) ‘s Avonds keek ik samen met Hans naar Wie is de Mol! Súper spannend! Ik heb in heel de reeks nog maar 10 punten verloren (de punten die je kunt inzetten in de game-app) en nu in de finale heb ik ál mijn punten verloren. Ik dacht écht dat Rik de mol was. Vrijdagochtend deed ik heel erg rustig aan, in het kader van ‘slow down’ af en toe. En wauw, check mijn blauwe ogen! Slechte kleurbalans, maar ik heb hem expres zo gelaten. Hihi. :) Een paar maanden geleden kocht ik een weefrek, maar hij was net te klein voor de dingen die ik wilde doen. Maar de weefrekken zijn hier in Nederland bijna niet te koop of heel duur. Dus ik maakte er zelf eentje! En ik ben er zó blij mee! Ik wil hem alleen nog even donkerder beitsen. Met mijn “Dombo’tje” op de fiets. Toen hij klein(er) was vervoerde ik hem veel in het mandje om hem er expres aan te laten wennen. Maar toen kwam de winter en heb ik het eigenlijk nooit meer gedaan. Vrijdag zette ik hem voor het eerst weer in het mandje en hij vond het in het begin heel eng. En HAHA, zijn oortjes! Die vliegen bijna weg van de wind. Zaterdag stonden Hans en ik op mijn ouders te wachten die ons zouden ophalen. Terwijl we daar stonden kwam er een hond voorbij (met baasjes) en zei ik al verwonderd: “Wat een leuke hond, die lijkt sprékend op de hond van mijn ouders (Tessa). Het zal wel dezelfde leeftijd zijn?” Hij bleek ook elf jaar te zijn! Wat bleek, later in het gesprek, het waren zusjes! Hóe toevallig! En ze lijken zo op elkaar! Mijn ouders wisten dat het zusje dichtbij woonde en komen elkaar regelmatig tegen, maar ik had hen nog nooit eerder gezien. Mocht je nieuwsgierig zijn en niet weten wie Tessa is, dit is ze! Zo grappig dat honden ook zoveel op elkaar kunnen lijken als ze familie zijn. Mijn ouders gingen wat kringlopen in Rhenen bezoeken en ik wilde dol-graag mee! Ik ben nog steeds heel erg op zoek naar een paar spulletjes, dus ik probeer zoveel mogelijk kringlopen te zien. Op de achtergrond zie je mijn ouders, terwijl Hans en ik verblind worden door de zon en ik geen idee heb wat ik fotografeer.  We lunchten bij de HEMA, waar we zelfs warme broodje kregen. Mmmm! Later die middag reed ik nog even naar de bouwwinkel, want ik had een plank nodig voor een kast in huis. En juist de plank die ik wilde, zat vast. Uiteindelijk waren er vier personeelsleden voor mij bezig om een plank eruit te krijgen. Haha! En dat nog net voor sluitingstijd.. Arme mannen. Zondag ging ik samen met mijn moeder en Hans naar de Bakkersvak! Een beurs voor bakkerijen/bakkers, heel leuk! Met echt héél veel eten om te proeven. Meer dan op welke beurs ik ooit ben geweest. Dit waren de beste donuts die ik ooit op heb. Het deeg was zó goed, zo’n lekkere cake! En die topping.. Oooh. En héérlijke broodjes..En zóveel goed ijs! Vrijwel alles wat ik daar gegeten heb (en ik heb veel geproefd) was van goede kwaliteit. Allemaal heel ambachtelijk. Ik kan nog heel veel foto’s laten zien, maar ik besef mij nu net dat het voor sommigen misschien ochtend is, terwijl je dit leest. Don’t worry, al die lekkernijen heb ik er die middag ook weer “afgeskate” hoor. Hoop ik.. Haha. Het was ZO lekker weer zondag. Dat heb je vast ook wel door gehad, maar ik lees deze dagboeken zelf ook nog wel eens na en dan weet ik niet meer dat het lekker weer was. Ik heb echt genoten. Zonder jas, in T-shirtje, alsof we aan het einde van de lente waren. Wat heb ik veel zin in de zomer! Deze dagen laten mij alleen nog maar meer verlangen na die lekker warme, lome dagen.
Bedankt voor het lezen! Ik wens je een hele fijne week! Liefs, Shifra