een paar foto’s die Hans maakte vo
I’m back!! Het voelt als weken geleden dat ik mijn vingers over het toetsenbord heb laten glijden. Sterker zelfs, toen ik gisteren mijn macbook aanzette, die normaal altijd aan staat en overal mee naar toe gaat, bleek hij het niet eens meer te doen! Hans vertelde dat hij al dagen stuk was. Hoe dan? Haha! Ik heb hem niet eens gemist. Dat is dus life with a newborn. Ik praat vaak ‘s avonds in bed met Hans erover hoe ons leven is veranderd nu. Om tot de conclusie te komen dat ons leven niet heel erg is veranderd (los van het feit dat een baby life changing is! En je daar de hele dag mee bezig kunt zijn.), maar we kijken nog steeds films. En gooiden elkaar gisteren nog onder met confetti. En ik heb gisteren de laatste chocolade verstopt, omdat ik het vandaag zelf wil opeten. Ons leven is wat dat betreft niet heel erg veranderd, maar wíj zijn vooral veranderd. We denken over hele andere dingen na, leren elkaar veel beter kennen en je kijkt een stuk kritischer naar jezelf door het idee dat een mini-you alles na kan gaan doen. (“Zei ik shit? Ik bedoelde chips!”)
Deze afgelopen 4 weken zijn voorbij gevlogen op alle cliché-achtige manieren. Het is zo magisch en bijzonder (again, zoals alle clichés) en tegelijkertijd is het ook heel erg uitdagend en DRUK! Maar alles doe je uit liefde. Aaah! Hoor mij nou, er komen alleen nog maar clichés uit mijn cloudy-preggo brain. Maar de clichés zijn waar. En probeer nog maar eens iets origineels te zeggen met zoveel moeders op aarde.
Ik zag vooraf heel erg op tegen de dagen waarbij je niets uit je handen krijgt, als workaholic-zijnde. Maar het blijkt dat je dat als moeder dat plotseling niet erg vindt. Omdat het prima (lees: HEERLIJK) is om je dag te verdoen met uren naar je baby kijken. En te denken dat ze naar je lacht, terwijl het allemaal nog reflexen zijn. Maar je in support toch maar teruglacht. En te zien hoe haar armpjes en beentjes steeds ietsje dikker worden en je er eigenlijk het liefst even in zou willen bijten. Omdat je haar zo lief vindt.
Los van alle bevallingspijn en ontzwangerkwaaltjes, de korte nachtjes en alle aanpassingen in je leven, is er een ongekende vreugde en kalmheid die mijn leven overneemt. Er is door de dag heen zoveel meer rust, zoveel kleine dingen waar ik me vroeger druk over maakte doen er even niet meer toe. EN tegelijkertijd kan ik me ook een stuk meer zorgen maken, omdat ik Zara zo graag van alles wil beschermen. Als ik iets in het nieuws hoor of via blogs lees, grijp ik het zoveel meer aan. Wat als dit Zara overkomt?!! En ik weet dat dit heel normaal is, maar mèn, nieuws komt zoveel harder binnen.
En daardoor slaat soms het besef toe: wat als Hans of ik plotseling overlijden? Als Hans plotseling niet meer thuis uit zijn werk komt? Voor deze post werk ik samen met Monuta, die mij vroeg na te denken wat ik zou doen als ik nog een jaar te leven zou hebben. Wat zou ik dan in dat laatste jaar nog doen en regelen? Ik zou natuurlijk zoveel mogelijk proberen te genieten van onze tijd met z’n drieën en veel nalaten (met brieven, video’s enz.) om zo lang mogelijk aanwezig te blijven in hun leven. (Je komt niet zomaar van mij af, muwhaha.) Maar ik zou ook veel stil staan over hoe het nu verder zou gaan met hen? Financiële stress bovenup hun verdriet is iets waar ik niet over na wil denken.
Het deed me beseffen dat ik eigenlijk überhaupt nu, met hopelijk nog vele jaren voor mij, nog veel moet regelen. Ik heb veel grown-up dingen en beslissingen voor mezelf uitgesteld, gewoon omdat ik er geen zin in had en ik de nood er niet zo van in zag. Maar nu ik een baby heb, voel ik dat ik al die dingen wel moet regelen. Voor mijn eigen rust. Zoals een pensioenfonds, een accountant voor mijn bedrijf, misschien wat extra verzekeringen en een spaarrekening voor haar. En überhaupt sparen. Dat heb ik best wel een beetje uitgesteld (lees: al ons spaargeld zit nu in de verbouwing en Amerika-reizen).
Oh deze mensen. Ik kan huilen om de gedachte dat er iets met mij of hen gebeurd dat ons uit elkaar zou halen. (Maar Hans zegt dat ik sinds mijn zwangerschap wel heel makkelijk aan het huilen ben te krijgen). Wat zijn de grown-up dingen die jij uitstelt en eigenlijk nog zou moeten regelen? X Shifra
Bedankt Monuta voor het sponsoren van deze post! Ik werkte met hen samen in het kader van de campagne ‘Een bijzonder afscheid. Je kunt je er misschien weinig bij voorstellen. Je kunt je er wel op voorbereiden.’
HouseTreeBeast
Wat leuk om te lezen dat je nog zo geniet van je kersverse-moeder-bubbel. Ik zag de plot-twist naar je eigen afscheid voorbereiden niet helemaal aankomen. Maar toevallig had ik het er gister met mijn man over tijdens het eten. Dat we er wel vanuit gaan nog lang samen te leven, maar dat het maar zo over kan zijn. En dat we qua huis en verzekeringen dan wel veel geregeld hebben, maar dat ik bijvoorbeeld niet weet hoe hij zijn uitvaart zelf voor zich ziet. Maar bijvoorbeeld ook dat ik niet wil dat ik na mijn dood nog op social media blijf dwalen en dat het dus belangrijk is om een lijstje te maken met wachtwoorden etc. Allemaal niet de leukste onderwerpen om over te praten, maar het is wel belangrijk. Fijn dat je hier op zo’n mooie kwetsbare manier over hebt geschreven.
Rianne
Wat een prachtig kindje hebben jullie toch gemaakt! Ik reageer normaal gesproken niet, ben ook niet geabonneerd via YouTube maar ik bekijk wel alles wat jullie maken want het is zo leuk om te volgen en jullie zijn zo oprecht (in tekst en in beeld!). Ik hoop dat mijn vriend en ik over een aantal jaar met net zoveel liefde een kindje mogen verwelkomen als dat jullie nu doen. Bedankt voor alle leuke artikelen en vlogs en heel veel geluk gewenst samen met jullie mooie dochter Zara.
Anja
Toevallig dacht ik hoer afgelopen weken over na. Wat als mijn vriend overlijdt? Hoe doe ik het dan met het huis en ons zoontje. Hoe ga ik alles betalen? Laat staan een begrafenis betalen. Maar al die verzekeringen zijn weer zo duur. En hoe groot is de kans? Maar ja, dat is natuurlijk altijd bin een verzekering… lastig hoor. Prachtige foto’s bij deze post!
Elisa
Het is maar een paar euro per maand! Hoe vroeger je begint, hoe goedkoper ;-)
Anja
Oeps! *hier en *bij
Tessa
https://www.facebook.com/ShareablyNow/videos/1993486657547082/
Misschien wat voor jullie!
Xxx
Shifra
Ooohh, wat grappig! Deze video heb ik jaren geleden gezien! Wat goed om hem weer te zien, ik ga het proberen! :) Thanks!
Ilse
Ik zag niet helemaal aankomen, dat stukje over de dood. Maar ik snap ergens wel dat je erover nadenkt.. Wat een prachtige foto’s trouwens!
Anna Maria
Voor ons kleintje hebben we al paar keer gesproken over wat wij willen als… Ook mocht mijn man opeens er niet meer zijn hebben wij er toen de kleine kwam al voor gezorgd dat ik een huis bleef hebben. (wij hebben samenlevingscontract en het huis is van hem)
Een kindje zorgt er nu eenmaal voor dat je wel even verder nadenkt voor mocht het zo zijn dat…
Yvon
Jullie zijn zo een zeer leuk gezinnetje. Genet er van want zo’n tijd vliegt zo voorbij, ze zijn zo groot. Een zeer fijn weekend toegewenst.
Manon Boerakker
Ik snap wel dat je erover denkt hoor, wij hebben dat ook thuis. Maar los van dat wou ik je nog even zeggen dat jullie een prachtig kindje hebben gekregen.
Romy
Wat een prachtige foto’s en fijn om te horen dat je zo kunt genieten van jullie meisje. Ik kan me wel goed voorstellen dat je juist nu soms kippenvel krijgt van de nare dingen die er ook gebeuren in de wereld. Toch hoop ik dat nu vooral de blijdschap van jullie mooie meisje overheerst, tussen de gebroken nachten en zwangerschapskwaaltjes door dan ;)
Hanneke
Poe hé, van een gezellige Life with a newborn naar en reclame voor uitvaartverzekeringen, dat zag ik niet aankomen.
Geniet van deze mooie tijd, en ik geniet met je mee via alle romantische (baby)foto’s hier en op instagram.
Elouise
Wat fijn dat je nog zo kunt genieten van jullie meisje! Heel herkenbaar, al is het voor mij al het derde kindje.
Wij proberen ook voor ieder kindje heel gericht te sparen en hebben notarieel wat dingen vastgelegd mocht ons onverhoopt iets overkomen, zodat het financieel en qua onderkomen in ieder geval geregeld is voor ons nageslacht.
Marjoleine
Jullie zijn zo’n prachtig gezin! Ik vind ook dat je deze post heel mooi hebt verwerkt, het voelt niet alsof je een advertorial leest. Gewoon leuk, zoals al jouw blogs en vlogs :-)
Alex
Wat leuk om te lezen! Ik kan het me wel voorstellen dat je je ineens veel meer zorgen maakt. Ik hoor bij de mensen die zich daar nu al druk over maken. Zodra ik bijvoorbeeld lees dat iemand plotseling is overleden denk ik al van: wat nou, als dat met mijn vriend, mijn broertje of mijn ouders zou gebeuren? Maar gelukkig ben ik een dag later al weer met andere dingen bezig, want je kunt het gewoon niet voorkomen, ook al maak je je de hele tijd druk over dit soort dingen.
Eveline Fleur
Ahw wat ontzettend ontroerend om dit artikel te lezen zeg. Zo leuk om te horen dat je tot over je oren verliefd bent op Zara. Ik kan me voorstellen dat je het eng vindt om over die dingen na te denken.. dat vind ik nu al terwijl ik geen kinderen heb haha. :) Het is zo onromantisch, maar wel noodzakelijk inderdaad.
Justine
Wat een mooie foto! Ik vind het ook zo mooi om jouw artikelen nu te lezen, de liefde spat er echt vanaf! Wel een plottwist daar, maar inderdaad wel goed om daar eens over na te denken. Sommige dingen zijn niet leuk om daar nu al over na te moeten denken, maar als het gebeurt dan ben je in ieder geval wel een stapje voor..