Snapshots januari #4

Wiehoe! Mijn woonplaats (Zaltbommel) was een van de plekken die dit weekend sneeuw kreeg! Het lag er maar een paar uur (details, details..) voordat het begon te dooien, maar er was sneeuw. En er was natuurlijk meer dit weekend, en de afgelopen week. Kijk mee!

Maandagochtend werkte ik mails weg. ‘s Middags lunchte ik met een groene smoothie en rijstwafels. Ik ben echt gek op deze rijstwafels (pas ontdekt)! Zó lekker, ze smaken een beetje naar popcorn. Ik vind ze zo lekker dat ik ze zelfs zonder beleg kan eten. Ik doe het meestal niet, omdat ik juist nog wat extra vulling wil. Dus ik beleg ze vaak met kaas of een beetje pindakaas.‘s Middags kwam Hans op tijd thuis en werkte hij in de woonkamer aan wat klusjes in huis. Deze foto is zó typisch, dit is hoe meestal onze huiskamer eruit ziet als je naar binnen zou gluren. Allebei aan het werk, overal staan klus- en craftspullen en Charlie huppelt er tussendoor (maar die is te snel voor de foto). ‘s Avonds probeerde ik sinds tijden weer eens een recept van de Allerhande uit, Spaghetti Puttanesca. Ik had deze spaghetti nog nooit op, dus ik was heel benieuwd! Best lekker, maar niet voor nog een keer. Ik houd niet zo van het zure (door de kappertjes) gemengd met de tomatensaus. Maar dat hoort bij de Spaghetti Puttanesca, dus no blame voor de Allerhande. Wel leuk om eens te  proberen overigens!

Dinsdag! Oooh, is het slecht om je dag te starten met warme chocolademelk?; In de winter mag dit hè? Dan verbrand je ook meer door de kou (zo overtuig ik mijzelf vaak). Het was zo koud toen ik beneden kwam (hello, enkel glas) en ik was nog zo moe.. Aangezien ik geen koffie lust, is warme chocolademelk voor mij ook nog best een energie-booster!

Vorige week heb ik een weefrek gekocht en ik ben er zo blij mee! Ik was al lang op zoek naar een goedkoop weefreek (‘looms’ zijn zo duur op internet.). Nu een week later wil ik echt niet meer zonder: het is ZO leuk om te weven!

Woensdagochtend kwam ik erachter dat Charlie vlooien heeft. Ik hoor veel mensen momenteel, of eh, diereneigenaars, over vlooien bij hun huisdieren. Al een paar dagen hielden we het in de gaten, want hij begon zich wat meer te krabben. Boehoe, vervelend. Want mijn to-do list was al zo lang die dag. (Iemand op Instagram zei trouwens: “wacht maar totdat je kinderen hebt”. )Voel je niet schuldig als je mijn smoothie van maandag zag, want ik eet ook heel vaak niet zo gezond hoor. Sinds kort heb ik weer pindakaas in huis. Of het verstandig is is een tweede, maar ik vind het héérlijk. ‘s Middags even naar de dierenarts met Charlie om iets tegen de vlooien te kopen en een nieuwe afspraak te maken voor iets anders (leg ik later nog uit). Hij weegt al 6.10 kilo! Stop met groeien! :| ‘s Avonds aten we makkelijk een eenpanspasta! Makkelijk en snel te maken (dus letterlijk alles in één pan) en zó lekker romig. (dit is het recept!)Dit moment had ik nog nooit gefotografeerd, terwijl ik het zo schattig vindt. Elke avond legt Hans eigenlijk Charlie op bed. Of ja, legt op bed, hij zet hem in de bench. :)  Vaak plan ik dan nog even het artikel in. Hij zet Charlie dan buiten en tilt ondertussen de bench naar boven. Als Hans dan Charlie pakt om naar boven te tillen, is hij zó aanhankelijk. Hij legt dan vaak zijn kopje zo over zijn schouder neer. Zo lief dat je hem eigenlijk nog niet weg wilt leggen. Ik vind het echt een heel schattig gezicht. Ik ben blij het nu eens op foto te hebben voor fotoalbums en om eens met jullie te delen. Donderdag kreeg ik de lokale krant binnen en zo leuk: mijn oma stond erin met een foto! De rechtse. :) Ze was ook zo trots toen ik even later tegen haar zei: “Zag ik nu pas een hele knappe dame in de krant staan?”
De rest van de dag heb ik mijn to-do list eindelijk een beetje af kunnen werken; blogposts getypt, dingen ingepland, met vriendinnen gebeld, H&M bestelling bij het postkantoor gebracht enz. Allemaal kleine karweitjes die een hele dag kunnen opvullen. Vorige week zei iemand in de comments: “Ik zie eigenlijk nooit vriendinnen op de foto’s”! Dus hierbij, een vriendinnenfoto! Ik spreek niet elke week met vriendinnen af (druk druk druk), maar heb wel veel contact met ze via Whatsapp en ik probeer wel af en toe met ze af te spreken (omdat ik dat natuurlijk reuze gezellig vind). Vaak als ik dan afspreek wil ik ze niet op de foto zetten, omdat ik het vervelend vind om dat elke keer te vragen. Niet alleen voor hen, maar ook voor mijzelf. Ik wil niet elk privé-ding tot een (evt. beladen) blogmoment maken. Ik deel heel veel, maar lang niet alles dus. Soms denk ik eraan om snel even foto’s te maken van het drinken, maar vaak vergeet ik dat in alle gezelligheid. Goed! Dit is mijn vriendin Marjolein waar ik expres even aan vroeg of ik haar foto mocht gebruiken op de blog, omdat ze net haar haar rood heeft geverfd! Wauw! Ze durft echt alles; ze is van jarenlang brunette naar rood haar gegaan (en het staat haar heel leuk!). Ze lunchte ‘s middags mee en dronk haar eerste smoothie. Zonder enig twijfelen of angst om het vies te vinden, nam ze een paar slokken achter elkaar. Maar ze vond het ook heel lekker!

Mijn moeder kwam nog een paar uurtjes langs en ‘s avonds heb ik de avond lekker doorgebracht met Hans. Hij was wat later thuis dan normaal en we kozen ervoor om makkelijk en lekker frietjes te eten. We hebben die avond lekker film gekeken en vooral heel veel gekletst. Als we elkaar een hele dag niet hebben gezien (we zijn gewend om veel bij elkaar te zijn) dan hebben we altijd zóveel in te halen. Ik ben heel blij dat we samen zo goed kunnen kletsen!Zaterdag werd ik wakker met dit uitzicht. Wauw! Dit was dus letterlijk mijn uitzicht vanaf mijn slaapkamerraam. Echt heel leuk wakker worden. ‘s Ochtends had ik een breakfast-date met mijn man! Ook al aten we om de hoek (hema), voelde het alsof we echt even weg waren. Zonder afleidingen écht tijd voor elkaar, alhoewel dat croissantje mij ook wel erg afleidde..Op de markt kocht ik bloemen en zag ik deze mooie tulpen. Wauw!
De rest van de dag heb ik alles gedaan wat ik wilde, behalve dingen die móesten. Ik nam lekker vrij van alles dus. En het voelde zó goed en inspirerend! ‘s Avonds vierde mijn broer zijn verjaardag bij mijn ouders thuis. Mijn moeder had heel veel lekker eten klaargemaakt (dit is denk ik ongeveer 1/3e van de tafel) en het was zo gezellig! Zondag! Snuggly-day overduidelijk. Whaha. Zo trof ik Charlie aan op de bank. Ik sliep tot de lunch uit, omdat ik zó moe was. En eigenlijk werd ik nog steeds moe wakker.

Toch (mede door Hans) hebben we de skeelers weer gepakt en zijn we gaan skeeleren. Maar oh, het was zo zwaar. Het was heel koud en doordat ik al zo moe was, was ik heel snel uitgeput. Maar we hebben toch 10km geskeelerd en het voldane gevoel achteraf maakt alles goed.

 

Daarna ben ik naast Charlie op de bank gekropen en heb ik onder een dekentje de Donald Duck gelezen. Zoals ik al eerder zei, sinds kort vind ik dat weer zo leuk om te lezen! Ik vind tijdschriften als VT Wonen ook leuk, maar op een hele andere manier als de Donald Duck. ‘s Avonds aten we broodje hamburger samen met een film, lekker op de bank! Hans (links) maakte het heel gezond, oftewel: hij gooide snel wat sla voor zijn volgepropte broodje voor de foto.

Morgenochtend heb ik een afspraak bij de dierenarts en wordt Charlie geopereerd. Hij wordt gecastreerd, wat ik heel spannend vind. Hans en ik hebben hier lang over nagedacht, vooral omdat er zoveel verhalen over gaan met zowel voors en tegens. Wij hebben besloten na veel overleg met de dierenarts dat het het beste is voor Charlie. Toen ik bij mijn ouders woonde en ik daar de hond Tessa kreeg, een vrouwtje, was ik heel blij dat mijn ouders er voor kozen haar niet te laten ‘helpen’. Ik houd het liefst een hond zo puur natuur mogelijk (om het even zo te zegegen). En ik laat dit soort dingen liever niet gebeuren, zeker als het niet nodig is en er andere manieren zijn om bijv. voortplanting te voorkomen.  Maar bij Charlie kiezen we er nu toch voor; en ook echt in het belang van hem.  Ik vind het heel sneu, omdat het voelt alsof ik hem nu iets aandoe waar hij anders geen last van zou hebben. Een hele operatie, hechtingen enz. Maar als ik mij bedenk dat deze keuze echt voor hem wordt gemaakt, kan ik het wel een beetje loslaten. Ik ben de hele week thuis en hij komt aan aandacht en zorg niets tekort. Ik begrijp heel goed als mensen er tegen zijn (ik was er eigenlijk altijd op tegen), maar ik begrijp nu ook heel goed waarom mensen er wél voor kiezen. Morgenochtend wordt hij opgenomen, en ‘s middags word ik gebeld als ik hem weer mag ophalen. Ik ben heel benieuwd hoe hij er op reageert, maar hij is momenteel echt ontzettend fit en gezond!

Bedankt voor het lezen! Ik wens je een fijne week! Liefs, Shifra

23 Comments